Hij staat er weer hoor…
Wie?
Ja, wie denk je? Ron, met z’n disco-oliebollen-trekschuit natuurlijk. Die staat alweer breeduit op de stoep geparkeerd.
Nou al? Volgens mij komt die knakker elk jaar vroeger.
Nee joh, tis al bekant november hoor.
Ik vind ’t maar niks… gaan we weer de nachtschuit in met z’n allen. En trouwens, ik mot nog helemaal geen oliebol, ik ben nog nie eens aan de pepernoten toe.
Soms heb je gewoon een beetje mazzel als columnist. Dan hoef je alleen maar je oren open te houden en leveren je plaatsgenoten je in recht-voor-z’n-raap-Dordts hun kant kant-en-klare teksten aan. Deze ving ik op in de Hema en een minuutje of wat later, voor de deur van Albert Heijn, werd ik alweer getrakteerd op het volgende tweegesprekje:
Zout ‘ie met de boot kome?
Wiebedoelie?
Nou Willie natuurlijk, met Koninginnedag volgend jaar.
Je bedoelt Koningsdag?
Ja hèhè, Koningsdag natuurlijk… moe’k nog wel effe aan wenne hoor… Koningsdag.
Hij heb toch zo’n dure boot gekocht, zo’n speedboot van acht ton? Kant ‘ie gelijk effe laten zien als dat ‘ie naar Dordt kom… ‘t is toch ook van mijn cente?
Dat ding hebtie voor Griekenland gekocht joh, die krijgen wij hier heus niet te zien.
Ze hebben toch nóg een boot? Iets met een draak, oh ja, de Groene Draak…, maar dan met met a, e en ck…. draeck dus.. je mot drek zeggen maar dan met een lange èèè…
Nee joh, die is van ze moeder.
Nou en? Mag tie vast wel lenen hoor… trouwens, ken ze gelijk een stukkie meevaren naar Dordt.
Wist je dat het boegbeeld van die boot, een draak dus, door een Dordtenaar gemaakt is?
Nee, door wie dan?
Door Bert Stoop, je weet wel joh, die ouwe man met die snor en die Spaanse hoed. Hij had altijd jonge meiden om hem heen astie op een terrassie zat.
O die? Lang niet gezien.
Ja, hèhè logisch. Hij is al een tijdje dood.

Oliebolletje doen bij Ron?
Staat ‘ie d’r al dan?