Wolwevershaven in wit. Dwarrelende vlokjes vervagen de contouren van het pand Stockholm. De Damiatebrug rust in een donzen dekbed van zachte sneeuw en het zwart van de oude vaartuigen op hun vaste ligplaats contrasteert heviger dan ooit. Eens per jaar komen tekeningen van Jan Hensema in mijn fantasie tot leven.

Kerst in Dordt… al kan ik me de laatste witte decemberdagen op dit eiland nauwelijks heugen. Wederom ben ik hoopvol, al is het tegen beter weten in. Ik hou nu eenmaal van de gezelligheid die bij de feestdagen hoort. We laven ons aan welvaart. Het lichaam geniet, de geest komt tot rust. Vrede op aarde, voor alle mensen een welbehagen. Nou ja… behalve dan voor mensen die gedurende de maand december op hun mobiele telefoon de ringtone Jingle Bells afspelen. Die moeten niet bij mij in de buurt komen, tenzij ze graag mobiele telefoontjes eten.

Geen genade ook voor mensen die zeggen dat ze in het nieuwe jaar gaan afvallen of gaan stoppen met roken. Ik zet ze vandaag nog hoogstpersoonlijk op de trein naar Bharkut. En dan die mensen die zeggen dat ze dit jaar nu eens een keertje helemaál geen goede voornemens hebben. Prima.. houwen zo. Maar ík hoef het niet te horen. Ga ergens anders Kerst vieren… in Zanzibar of zo.

En als ik de persoon te pakken krijg die in de zomermaanden de kerstverlichting in één grote knoop verandert, dan spiets ik hem aan de piek van mijn kerstboom.

En ik ben nog niet klaar: ik verklaar de oorlog aan al die moeders die hun buggy’s tijdens de Kerstmarkt venijnig in mijn achillespezen  porren omdat ze zo nodig een elektrisch verlicht kerstmutsje en een druipkaars met dennengeur moeten hebben. Ga van m’n eiland af. Bruggen open laten staan, tunnels onder laten lopen… in het nieuwe jaar mogen ze weer terugkomen.

En het ergste van alles is die vreselijke Kerstman. Opzouten met die gozer. Ga iets leuks doen op de Noordpool, schiet een rendier, ga sleetje rijden met de paashaas, volg een inburgeringscursus, maar val mij niet lastig. Sinterklaas was hier eerst. Hij kwam met de Pieter Boele, resideerde in het Sinterklaashuis en hield daar elke zaterdag audiëntie. In Dordt geloven we louter in Sint en Piet. Daar zijn we niet rekkelijk in.

Zo, dat lucht op… de Kerst kan beginnen. Heerlijk. ,,I’m dreaming… of a white… Christmas…”

Kees Thies