Geroezemoes bij de supermarkt aan ‘de Bleek’, driftige gesprekken tussen moeders op het Vrieseplein, verontwaardigde briefjes in mijn mailbox en boze telefoontjes. ,,Jij werkt toch bij de krant? Weet je waar je nou eens een stukkie over moet schrijven? Over dat Wantijbad… het is verdorie prachtig weer en nou is ie nog steeds dicht. Vorige week al kochten wij de abonnementen á 45 euro per kind, want als je er vroeg bij bent krijg je tien euro korting. Dat tikt lekker aan als je meerdere kinderen hebt, want bij elkaar is het toch nog een heel bedrag. Toch besluiten we elk jaar om het maar weer te doen, want ach, ze hebben er nu eenmaal veel plezier in, ze fietsen er zelf naar toe en ontmoeten er hun vrienden en vriendinnen.
Al op de dag van aanschaf werd ik, eerlijk is eerlijk, gewaarschuwd dat het zwembad nog niet op de geplande zaterdag, maar een weekje later open zou gaan. Het was nu eenmaal te koud en daar hadden we alle begrip voor.
Maar toen werd het warm en we dachten dat het zwembad daar dan wel flexibel op zou inspringen. Mooi niet dus, want nee, het water was nog niet op temperatuur. Wat een flauwekul zeg. Die kinderen weten heus wel wanneer ze wel of niet dat water in springen en als ze weer willen opwarmen gaan ze lekker op de ligweide liggen zonnen. In andere jaren ging het Wantijbad, weer of geen weer, gewoon open en had je zelf de keus. Het toch is onbegrijpelijk dat een stadsbestuur, toch ook de subsidieverstrekker van het zwembad, dit gebrek aan flexibiliteit tolereert. Heb je gezien dat er gisteren en eergisteren massaal richting Merwelanden, Viersprong en de Dubbeld werd gefietst? Is het water daar warmer soms? Weet je nog, vorig jaar, toen het in de eerste week van september nog prachtig weer was? Het was een slechte zomer en de poorten gingen die maanden vaak dicht, maar van een weekje extra open kon geen sprake zijn. Nou ja, nu is het Wantijbad dan eindelijk open, maar ik weet het niet hoor… of ik volgend jaar nog zo’n abonnement koop.”