Een club van honderd Dordtse burgers (samengesteld uit alle geledingen van de samenleving) om mee te denken en mee te sturen over bezuinigingen. Is dat een goed idee? Ik vind van niet.
Ik bedoel… los van het feit dat de gemeenteraad zich nogal overvallen voelt door deze wat onorthodoxe strategie van b&w, vind ik het een onzinnig en zelfs wat ‘laffig’ plan. Waarom ik dat vind? Daar kom ik zo dadelijk op terug. Eerst even wat uitleg. Zo’n beetje alle gemeentes in Nederland moeten vanaf 2026 serieus gaan bezuinigen omdat de overheid de geldkraan (lees: jaarlijkse rijksbijdrage) de komende jaren behoorlijk gaat dichtdraaien. Zo staat Dordrecht voor een bezuinigingsopgave van enkele tientallen miljoenen euro’s in de komende jaren. Dat vraagt om pijnlijke keuzes en die wil het college maken op basis van informatie die dan het als het ware wordt ‘opgehaald’ bij een dwarsdoorsnede van de plaatselijke bevolking.  Op basis van de verkregen ‘feedback’ wil het college de raad over een jaar een groot, alomvattend bezuinigingsplan voorleggen.
Dat klinkt allemaal reuze democratisch, maar ik zet tóch mijn vraagtekens bij deze werkwijze. Waarom? Omdat onze democratie al over een ‘Club van Honderd’ beschikt… die club heet namelijk de gemeenteraad. Oké, die bestaat dan wel niet uit honderd, maar uit 39 mensen… maar die mensen zijn door duizenden stemgerechtigde Dordtenaren gekozen om het gemeentelijk beleid ‘uit te zetten.’
Al deze raadsleden hebben (zo mag ik althans hopen) hun voelsprieten in de Dordtse samenleving en kunnen dus, in nauw overleg met hun achterban, uitstekend zelf bepalen waar wél of juist niet bezuinigd moet worden. En ja, ik weet het… het is het college dat hiervoor met voorstellen moet komen, maar het is uiteindelijk de raad die hierover het laatste woord heeft. Zo’n ‘Club van Honderd’ is in feite dus niets anders dan een bühnespel, waarbij een gemeentebestuur zich straks té makkelijk kan verschuilen achter het excuus: ,,Ú hield toch de snoeischaar vast?’’