Nu klink ik misschien als iemand met de flexibiliteit van een betonplaat, maar ik vind dat je met verkeersregels in het algemeen stringent dient om te springen en altijd volstrekte helderheid moet  verschaffen. Zodra je ook maar enige ruimte voor interpretatie over laat kunnen er situaties ontstaan die kunnen leiden tot ongelukken, ingewikkelde verzekeringskwesties of zelfs straatconflictjes. Dat laatste – verkeersruzie op straat – zag ik onlangs op de Vriesestraat met eigen ogen gebeuren. Hier liep een echtpaar met een druistig dribbelhondje én treuzelpeuter gemoedelijk een potje te funshoppen. De vier namen (ongewild) nagenoeg de volledige breedte van de smalle Vriesestraat in beslag en daar was een ongeduldige fietser woest over. Hij belde langdurig demonstratief en begon op enig moment zelfs te brullen en te tieren. En toen… ja toen moest pa (gespierd type trouwens) natuurlijk even optreden. Hij draaide zich om, greep de fietser bij zijn nekvelletje en legde hem vervolgens kalmpjes uit dat de Vriesestraat tijdens winkeluren toch écht een wandelstraat is. De fietser protesteerde nog wat, maar koos vervolgens eieren voor zijn geld. Wél riep hij, toen hij met de fiets aan de hand, wegsjokte, nog bedremmeld: ,,Kijk maar eens op dat bord aan het begin van de straat. Daar staat dat fietsen is toegestaan.’’
Dat was pa niet van plan, maar ik ben dat later, samen met Blafmans, tóch even gaan doen en ik moet toegeven dat de fietser, hoewel formeel ‘in the wrong’, een punt heeft. Op de witte rechthoekige borden aan de kop van álle Dordtse winkelstraten staat inderdaad in koeienletters het woordje ‘Toegestaan’ boven het symbool van een fiets. Toegegeven… in kleine lettertjes staan daaronder vervolgens de tijdstippen vermeld dat het niet mag, dus wettelijk gezien zal het bord ongetwijfeld correct zijn. Tóch zou ik het persoonlijk liever omdraaien. Op ‘mijn’ bord zou staan ‘Fietsen niet toegestaan’ met daaronder in kleine lettertjes wanneer het dan wél mag. Kleine moeite… wereld van verschil.