RTV Dordrecht heeft opnieuw bij de gemeente aangeklopt voor wederom een extra tonnetje ter ‘afdichting’ van gaten in de begroting. En dat is, zoals u ongetwijfeld weet, niet de eerste keer in de afgelopen decennia. Dat voortdurende ‘gehengel’ naar extra gemeentegelden gaat trouwens altijd weer gepaard met het argument dat de gemeente eigenlijk wel móet bijlappen om te voorkomen dat ‘we’ een gemeente zónder lokale omroep worden. En dat werkt kennelijk, want opeenvolgende gemeentebesturen trappen hier al jaren met open ogen in.  
Nu wekt deze column wellicht de schijn dat ik negatieve gevoelens jegens de lokale omroep koester. Het tegendeel is het geval; ik vind (dat schreef ik al vaker) dat ze bij RTV Dordrecht, met een bescheiden budget, soms kleine wondertjes verrichten en ik gun de mensen die daar, in loondienst of als vrijwilliger, actief zijn alleen maar het beste. Ook vind ik dat lokale omroepen, net als regionale kranten en digitale nieuwsplatforms (die overigens nooit overheidsgeld ontvangen), een onmiskenbare functie hebben waar het gaat om zaken als ‘controle van de macht’ en het creëren en/of bestendigen van sociale cohesie.
Toch vind ik dat je als gemeente niet bezig kunt blijven met kinderpleisters plakken op slagaderlijke bloedingen. En dat al zeker niet in het licht van dat financiële ravijnjaar waarmee Nederlandse gemeenten (en dus ook Dordt) als gevolg van Rijksbezuinigingen in 2026 mee te kampen krijgen. Tel daarbij op het gegeven dat het huishoudboekje van de gemeente Dordrecht tóch al matig op orde blijkt te zijn. Niet voor niets gaf de Vereniging Nederlandse Gemeenten, die de jaarrekeningen van alle gemeenten elk jaar langs de financiële meetlat legt, Dordrecht onlangs een beschamende 4 als rapportcijfer. 
Kortom, het wordt tijd dat de omroep, die over enkele jaren tóch al opgaat in een te vormen streekomroep, nu eindelijk haar eigen broek eens leert op te houden. Zélf geld verdienen, door méér adverteerders te werven, lijkt me hierbij de enige juiste weg,