Dit is wellicht niet het beste moment om te constateren dat het vandaag alweer drie jaar geleden is dat het gemeentebestuur beloofde snel een beslissing te nemen over de bestemming van de Biesboschhal. Waarom ik dat denk? Tja… die hal loopt niet weg en  intussen spelen er dringender kwesties. Opeenvolgende kabinetten in dit land flikkeren immers hun organisatorische en budgettaire problemen al sinds jaar en dag met toenemend gemak over allerhande gemeentelijke muurtjes. Gevolg: bij diverse gemeentebesturen, óók dat van Dordt dus, ligt er inmiddels wel héél veel moeilijk verteerbare kost op het bordje. Zo hebben we op dit eiland een tekort aan woningen, een tekort aan parkeerplaatsen rondom het stadshart en een tekort aan ‘menskracht’ in onder andere de zorg, de bouw, de energiesector en de horeca. Verder is het een klerezooi bij de Sociale Dienst, draait het bij Jeugdzorg ook al jaren niet écht lekker, komen allerhande bouwplannen maar moeizaam van de grond, neemt de schuldenlast van Dordtenaren toe en wordt de inkomenskloof op dit eiland jaarlijks gestaag breder. En oh ja… dan zit er, tot overmaat van ramp ook nog eens een ‘ravijnjaar’ aan te komen. Wat dat is? Tja, eigenlijk ook weer zo’n fijn  ‘cadeautje’ van het Rijk… eind volgend jaar namelijk loopt het bestaande rijksfinancieringssysteem voor gemeenten af; er komt dan weliswaar een nieuw rekenmodel, maar dat treedt pas zo’n beetje medio 2027 in werking, waardoor er in het ‘tussenjaar’ 2026 voor Nederlandse gemeenten een reusachtige financiële kloof dreigt aan te komen. Ook het Dordtse gemeentebestuur moet de stad straks gaan eh… ‘bestieren’ met héél veel minder eurootjes uit de Rijksruif en om de impact van die dreun alvast enigszins te dempen zal er de komende jaren dus stevig beknibbeld moeten worden.
Terug nu naar die Biesboschhal; wordt het daar nou wonen, werken, recreëren of sporten?
Mijn conclusie: vooralsnog geen idee en voorlopig gebeurt er daar niks dus… bestuurlijk bordje té vol, vrees ik.