Nog enkele keren ga ik terugblikken in de ‘stadskroniekjes’ die ik u dit jaar nog mag voorschotelen. In eerdere columns die ik over het nu bijna ‘vervlogen’ jaar schreef kwam ik tot de conclusie dat 2024 goeddeels in het teken stond van ongelijke woonkansen, parkeerperikelen én – daar wil ik het nú over hebben – de ‘onzichtbare’ dreiging van PFAS… veroorzaakt door de állergrootste vervuiler in deze regio, namelijk Chemours.
Over dit bedrijf schreef ik dit jaar maar liefst dertien columns en die waren over het algemeen niet bepaald vrolijk of hoopvol van toon. Dankzij Chemours bijvoorbeeld veranderde Dordts favoriete zwemplek in de Merwelanden in een dodelijk ‘gifbad’; de PFAS-concentratie in deze recreatieplas zijn inmiddels dusdanig hoog dat zwemmen hier nog linker voor je gezondheid is dan geblinddoekt oversteken op de snelweg. En dus, zo is besloten, zal dit bij Dordtenaren zo populaire ‘openluchtzwembad’ nu voortaan periodiek worden schoongespoeld. Hoe? Tja, een beetje zoals de wc bij u thuis eigenlijk; het ‘vuile’ water wordt afgevoerd en vervangen door schoon water, waarbij ik er vooralsnog van uit ga dat niet de belastingbetaler, maar het bedrijf zelf van deze doorspoelactie de rekening gepresenteerd krijgt. Of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren betwijfel ik. Waarom? Nou hierom: mócht men bij Chemours straks ál te enthousiast roepen ‘Kom maar op met die rekening’ dan staat dat in feite gelijk aan een schuldbekentenis en in schuldbekentenissen blonken Chemours en ‘voorvadertje’ DuPont tot op heden nou niet bepaald uit.
Overigens zal ik persoonlijk in die recreatieplas straks niet eens m’n grote teen laten badderen. Want ook al is het water straks weer tijdelijk schoon (tijdelijk… want de uitstoot gaat intussen gewoon door) de grond, waar je voor het te water gaan eerst nog doorheen moet banjeren, is en blijft natuurlijk wél rijk aan PFAS. Dus hoe heet het komende zomer ook mag worden… ik ga nog liever midden op de Voorstraat poedelnaakt in een teiltje zitten.