Bij terugblikken dreigt het gevaar dat je louter het negatieve benoemt. En ja, daar deed ik zelf ook aan mee, aangezien mijn recente ‘nabesprekingen’ in het teken stonden van de grote kwesties die het jaar ‘kleurden’, zoals woonschaarste, parkeerperikelen, PFAS en een nog altijd groeiende armoedekloof op dit eiland. En dan gloort er, tot overmaat van ramp, ook nog eens een ‘ravijnjaar’ aan de horzon (minder geld vanuit het Rijk) dat eerdere gemeentelijke bezuinigingsoperaties naar verwachting definitief in de schaduw zal gaan stellen. Kortom, zo alles bij elkaar leek 2024 een wel héél somber jaar.
Maar was dat ook écht zo? Ik bedoel… is er over de afgelopen twaalf maanden dan hélemaal niks positiefs te melden? Tuurlijk wel… als ik terugblader in de ruim 270 kroniekjes die ik u in het afgelopen jaar mocht voorschotelen, zie ik wel degelijk veel prettige dingen terug. Zo was de zomerkermis (voor het eerst niet in de binnenstad maar op het Plein van Europa), ondanks het gemopper vooraf, wel degelijk een succes, daalde het woninginbraakcijfer, komt dat hotel op het Vrieseplein (na twaalf jaar gesteggel) er nu eindelijk écht, staat er een niet eens zo héél lelijke woontoren op de plek waar jarenlang dat vieze witte ANWB gebouw in negatief opzicht het beeld bepaalde, ziet ook het nieuwe appartementencomplex aan het Kromhout er, tegen alle verwachtingen in, eigenlijk best geslaagd uit, wordt er aan de Krommedijk tegenwoordig héél behoorlijk (fraai zelfs) gevoetbald, was Big Rivers wederom top, staan er nog altijd hertjes in het Merwesteinpark, komen er meer en meer toeristen naar Dordt, raakte de Tour de France (althans de vrouweneditie) héél even stad en streek aan, zit Dordrecht als winkelstad (zo blijkt uit de cijfers) enigszins ‘in de lift’, draait de molen na een inzamelingsactie weer als vanouds en zaten de terrassen afgelopen zomer vaak bommetje vol. Nee, zo’n héél beroerd jaar was 2024 nou ook weer niet.