Had ik u al een gezond en voorspoedig nieuw jaar gewenst? Oh ja… dat deed ik al in mijn column van gisteren, waarin ik vooral aangaf met welke schier oplosbare problemen ons gemeentebestuur in dit nog prille nieuwe jaar zoal te kampen krijgt. Ik noem woningschaarste (vooral voor mensen met een wat smallere beurs), ik noem een nog altijd groeiende inkomenskloof, ik noem een stad die in het weekend vandaag de dag, qua verkeer, nog nauwelijks doorstroomt en dan zwijg ik nog over allerhande her en der op stapel staande bouwplannen die maar moeizaam van de grond komen. Kortom… het wordt, maar dat las u gisteren al, een jaar van schietgebedjes voor zowel bestuurders als eh… passagiers (lees bewoners).
Toch staan er ook vrolijke dingen op stapel. Ik bedoel… we gaan ongetwijfeld een mooi feestje bouwen rondom de 400-ste geboortedag van Dordts állerberoemdste ‘zoon’ Johan de Witt toch? Ik hoop dat hij op 24 september op z’n minst een verjaardagshoedje op z’n knar krijgt.
Maar er zijn nog meer herdenkingsmomentjes in 2025; zo is het dit jaar precies een halve eeuw geleden dat het ‘good old’ Postkantoor gesloopt werd en ik zeg nog altijd: gewoon terugplaatsen dat prachtgebouw, want wat ze in Brugge en Ieper kunnen… kunnen wij ook natuurlijk. Tevens vieren het Museum mr. Simon van Gijn (vandaag de dag Huis van Gijn) en voetbalclub Oranje Wit dit jaar beiden hun eeuwfeest en schreef ‘Dochter van Dordt’ Top Naeff precies 125 jaar geleden haar beroemdste werk School-idyllen. Even over dat laatste: wat mij betreft mag dat prachtige borstbeeld dat de Dordtse kunstenaar Clim Schots in 2023 van haar vervaardigde (het staat al ruim een jaar in zijn atelier) een prominent, ofwel voor iedereen zichtbaar, plekje in de stad krijgen. En oh ja… het fraaie Arend Maartenshofje op de hoek van de Museumstraat  bestaat dit jaar precies vier eeuwen. Ook dat jubileum mag natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan.