De ladenkast in mijn werkkamer zit er vol mee… de harde schijf van mijn computer trouwens ook. Waarmee? Met dossiers, rapporten, aanbevelingen en gespreksverslagen. Geloof me, de journalistiek heeft óók spannende kanten hoor, maar na al die jaren in dit malle vak, ben ik nog altijd een aanzienlijk deel van de dag bezig met het opdoen en bijhouden van informatie.
Een column schrijf je over het algemeen in een uurtje wel op, maar het leeswerk dat daar vaak aan vooraf gaat beslaat niet zelden het drievoudige in tijd.
Het is misschien een wat lange aanloop naar het punt dat ik vandaag wil maken… namelijk dat je als journalist met veel vlieguren (en dus ook leesuren) vaker dan je lief is geconfronteerd wordt met onderzoeksconclusies die je al van mijlenver zag aankomen. Neem nou dat onderzoek van de Woonbond naar ‘de staat van bouwen en wonen’ in dit land. Dordt komt daar nou niet bepaald naar voren als een gemeente die lekker voorspoedig bezig is om te bouwen voor mensen met een bescheiden portemonnee. Op het gebied van nieuwbouw, zo concludeert de Woonbond, komt de sociale huur in deze stad er behoorlijk bekaaid van af. En ja, dá’s natuurlijk een conclusie in de categorie ‘Is de Paus katholiek?’ en ‘Zijn kalkoenen nerveus in november?’
Al vaker dan me lief is maakte ik in mijn columns melding van het feit dat opeenvolgende gemeentebesturen in deze stad nou juist op dit onderwerp simpelweg niet waarmaken wat landelijk is afgesproken. Die afspraak is dat dertig procent van de nieuwbouw in een gemeente uit sociale huur moet bestaan. In Dordt is dat een bedroevende 19 procent. De hamvraag is nu: is dat nou een gevolg van onwil, onmacht of misschien zelfs van onkunde? Als ik, namens welke partij dan ook, raadslid in deze stad zou zijn, zou ik op die vraag, van college-zijde, vandaag nog het antwoord willen horen.