Ik zit vandaag wellicht een beetje ver van het nieuws af, maar ik moet toch écht nog even iets kwijt over een onderwerp dat me ná aan het hart ligt. Het betreft hier het J.P. Heijeplein in Krispijn, waar de winkels misschien dreigen te verdwijnen. Dat moet koste wat kost, voorkomen worden omdat je daarmee – zo zie ik dat althans – de ziel uit dit stadsdeel haalt.
Even de droge feiten: Trivire (voornaamste verhuurder aldaar) wil 85 woningen tegenover de Jumbo aan de Krispijnseweg in de tweede helft van volgend jaar gaan slopen om hier 95 appartementen en eengezinswoningen te gaan bouwen.  Da’s op zich, in het kader van de huidige woningschaarste, niet verkeerd, maar feit is dat de winkels onder die woningen (een sigarenzaak, een eethuis en een mini-supermarktje) dan moeten verdwijnen.
Waarom? Niet omdat Trivire dat zo graag wil en ook niet omdat die winkeliers daar weg willen. Het tegendeel is namelijk het geval: Die ondernemers willen daar juist graag blijven en Trivire wil best meewerken aan een constructie waarbij die winkels, na die sloop, straks weer onder die nieuwbouw kunnen worden teruggeplaatst. Alleen… het mág niet. Waarom niet? Omdat het een wooncorporatie  volgens de wet niet is toegestaan om geld te steken in commercieel vastgoed. Da’s, naar de letter van die wet, ook niet onlogisch, maar als je naar de realiteit kijkt (en dus naar de ‘geest’ van de wet zou handelen) dan moet je hier als wetgever, naar mijn inzicht, toch écht een minder starre houding aannemen. Ik bedoel, die winkels geven het plein niet alleen leven… ze hebben ook een sociale functie, namelijk als ontmoetingsplek van buurtbewoners.
Gemeente en woningcorporatie hebben in een brief aan het ministerie van binnenlandse zaken  inmiddels het verzoek neergelegd om in dit geval een uitzondering op de regel te maken. Ik zeg: duimen voor een beetje Haagse flexibiliteit, al ben ik daarover eerlijk gezegd niet bepaald hoopvol.