Wat is het verschil tussen ambitie en realiteit? Ik zeg: 15.000.
Ja, ik weet het… dat is een wel héél cryptisch begin van een column, dus laat ik maar meteen duidelijkheid verschaffen. Het gaat hier over het te verwachten aantal inwoners op dit eiland in het jaar 2030. De bestuurlijke ambities en de werkelijkheid liggen op dat vlak behoorlijk uiteen; daar zit immers een verschil tussen van maar liefst 15.000 inwoners. Reële prognoses zeggen dat we over een jaar of vijf op dit eiland ongeveer 125.000 inwoners zullen hebben, terwijl er bestuurlijk al sinds jaar en dag toch echt serieus wordt ‘ingezet’ op 140.000 Schapekoppen in het jaar 2030.
Even voor alle duidelijkheid: het inwonertal op het eiland bedraagt momenteel ruim 122.000 en dat is hoger dan het ooit eerder in de geschiedenis was. Bijna twintig jaar lang steeg Dordt niet (of soms héél even) boven de 120.000 inwoners uit, maar de laatste jaren gaat het op dit eiland, qua bevolkingsgroei dus, behoorlijk staccato, zij het toch ook weer niet zo snel al het gemeentebestuur graag zou willen. En da’s, in mijn ogen althans, ook helemaal niet zo’n ramp, want nu al hebben we op dit eiland te kampen met grote problemen op het gebied van zorg, woningbouw en infrastructuur. Om maar eens wat voorbeelden te noemen: één op zich simpele griepgolf noodzaakt het Albert Schweitzer ziekenhuis tot uitstel van afspraken en operaties, Dordt heeft momenteel te kampen met een behoorlijk huisartsentekort, wachttijden in de ouderenzorg en in de hulpverlening aan jongeren (met psychische problemen) lopen hier nog altijd op, er is hier een tekort van op z’n minst 15.000 woningen en er zijn té veel plekken in Dordt waar je ’s avonds en in het weekend met het openbaar vervoer moeizaam (en soms in het geheel niet) kunt komen.
Groei hou je niet tegen, maar simpel gezegd… we groeien nú al uit ons jasje.