Over een klein jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen en er wordt hier momenteel alvast een behoorlijk potje eh… geprofileerd. Dat móet ook wel, want als je ziet hoeveel partijen in Dordt straks een gooi doen naar de prijzen (lees zetels) dan kun je maar beter alvast héél hard brullen dat je HÉT alternatief voor al die andere stumpers bent.
Op z’n minst achttien partijen gaan zich op dit eiland straks  inschrijven en dat zouden er zomaar eens twintig of zelfs nóg meer kunnen worden als de ‘stoelendansers’ uit de huidige termijn besluiten om zich volgend jaar, onder welke ‘vlag’ dan ook,  ‘herkiesbaar’ te gaan stellen: de politieke bokkiespringer Wouter van der Spoel immers stapte op bij de PvdA en Claudia van Waardhuizen stapte uit de fractie van Waardhuizen (géén grap), omdat ze okselvlekken kreeg van haar fractiegenoot (ex-BVD-opstapper) Marco Stam, die volgend jaar zéker weer gaat meedoen, maar dán onder de naam Echt voor Dordrecht. En dan is er ook nog de PVV-‘vluchter’ Dan van Leeuwen, die zich even aansloot bij Forum…  dáár vervolgens ook weer vertrok en nu de huidige periode uitzit als de eenmanstoko Van Leeuwen. En zo kan ik nog wel even doorgaan, want het zou zomaar eens kunnen dat de partij MoeDD (van BVD-spijtoptant Loudy Nijhof), die het bij de vorige verkiezingen niet haalde, in 2026 wederom een poging gaat wagen. En oh ja, ook D66 (in het recente verleden, als gevolg van onderling geruzie even niet actief op dit eiland) is hier uit de as herrezen, de PVV heeft in Brian van der Graaf een nieuw lokaal uithangbord gevonden (of andersom) en NSC ‘snuffelt’ inmiddels óók aan Dordt.
En nu moet ik, als rechtgeaard democraat, natuurlijk eindigen met de conclusie dat er hier straks in ieder geval iets te kiezen valt… al vraag ik me af of kiezen uit ‘vijftig tinten grijs’ nou écht kiezen is. Ik voorzie vooral een hele grote ego-show.