Een zomerse zaterdag, misschien wel de laatste van het jaar. Veel Dordtenaren, en misschien ook wel veel mensen van buiten het eiland, hadden zich daar kennelijk op verheugd, want het was, zeker voor medio oktober, ongekend druk in de binnenstad. Op de markt kon je over de hoofden lopen en op het vol-in-de-zon-gelegen terras van De Klandermuelen was er nagenoeg de hele dag geen plekje meer vrij. De eigenlijk al gesloten ijssalon La Venezia gooide nog één keer onverwacht de deuren open en op het Scheffersplein was het chaotisch gezellig. Een alleszins aanvaardbare temperatuur, een goudgeel zonnetje en een strakblauwe lucht vormden de ingrediënten voor een feestelijk dagje Dordt. Publiek blij, winkeliers blij, horeca blij. Toch begon en eindigde die dag niet voor iedereen in een hoera-sfeer en dat had alles te maken met het verkeer. Of beter gezegd, met het gebrek aan doorstroming in de stad. Een gedeeltelijk afgesloten Johan de Wittstraat, in combinatie met allerhande wegwerkzaamheden, zorgde voor dichtslibbende verkeersaders richting centrum. Dat was aan het begin van de dag al te merken, want automobilisten moesten meer geduld hebben dan anders om een plekje in een van de parkeergarages te vinden. Het grootste pijnpunt lag rond een uurtje of vier/vijf ’s middags, toen de mobiele meute de stad weer wilde verlaten. Bij de uitgang van de parkeergarage Drievriendenhof was het urenlang een extreme chaos. Er was zelfs al in de parkeergarage geen beweging in te krijgen omdat het al stil stond vanaf de Vest tot aan het station en tot en met de kruispunten van de Spuiboulevard. Ook de Vest was, ter hoogte van de poller bij de moskee, afgesloten. Nu was er wel de mogelijkheid om via de Museumstraat de stad te ontsnappen, maar de meeste automobilisten wisten dat niet. Wie daarvan wel op de hoogte was, was eveneens in de aap gelogeerd omdat de marktkooplui, hun vrachtwagens, bij het scheiden van de markt, vanaf de Museumstraat, door die zelfde nauwe uitvalsroute, in omgekeerde richting de binnenstad in dirigeerden. Toeterend, mopperend, scheldend en elkaar geen centimeter gunnend, liet Dordt zich zaterdagmiddag van zijn slechtste kant zien. Een bedroevend slot van wat een veelbelovende zaterdag was.