Eigenlijk zou ik blij moeten zijn met die aangekondigde extra veiligheidsmaatregelen rondom het spoor, maar héél gek… ik krijg er juist helemaal niet zo’n gerustgesteld gevoel van. Het tegenovergestelde is eerder het geval. Eerst even de feiten: staatssecretaris Mansveld trekt een miljoentje of twaalf  uit voor aanpassingen die het vervoer van gevaarlijke stoffen door Dordrecht en Zwijndrecht een beetje minder risicovol moeten maken. Het gaat hierbij om relatief eenvoudige veranderingen, waaronder het installeren van het veiligheidssysteem dat treinen verhindert om, óók bij snelheden lager dan 40 kilometer per uur, door een rood sein te rijden. Bovendien komen er betere en blijkbaar dus ook veiligere wissels en ook nog eens zogeheten ontsporingsgeleiders. Die dingen houden een ontspoorde giftrein nog enigszins ‘op koers’, hetgeen de kans verkleint dat zo’n ding dat ‘kasteelbuurtje’ Buitenhof inschiet. En natuurlijk toont de Dordtse wethouder Jasper Mos zich, héél begrijpelijk, in zijn nopjes. Hij heeft ook daadwerkelijk zijn plicht als wethouder gedaan door op politiek verantwoorde geluidssterkte moord en brand rondom het Binnenhof te schreeuwen. Maar ik ben door die noodverbandjes niet gerustgesteld, zelfs niet ‘for the time being’… sterker nog, ik voel me nu eigenlijk nóg minder veilig dan voorheen, al is het alleen maar omdat ik me ernstig verwonder over het feit dat die ‘eenvoudige maatregelen’ blijkbaar nú pas genomen worden. Kennelijk rotzooiden we dus maar wat aan aan met verouderde veiligheidssystemen en bedenkelijke wissels. Die ramp in het Belgische Wetteren, zes weken geleden (u weet wel… met die giftrein die enkele uren eerder nog dwars door Zwijndrecht en Dordrecht denderde) was blijkbaar een ‘wake-up-call’ ter waarde van twaalf miljoen Dat vind ik vreemd, want we weten toch al héél lang dat we in Dordrecht en Zwijndrecht eigenlijk elke dag weer min of meer door het oog van de naald kruipen? Die ‘plotselinge’ maatregelen maken me onzeker, want ik kan ze niet plaatsen. Is het een zoethoudertje (,,Hier heb je een ijsje en nou even niet meer zeuren’’) of zijn de risico’s die we hier lopen eigenlijk nóg veel groter dan we al vreesden?