Ooit raakte ik in De Merwelanden in gesprek met een zonderlinge dakloze die, diep verscholen in de bosschages, een tentje had gebouwd. Toen ik hem daar, destijds nog als jonge verslaggever, opzocht voor een vraaggesprekje was hij zojuist bezig om met vette klei, vermengd met een of andere stinkend goedje, een cirkel om zijn tent heen aan te leggen en ook had hij zijn lichaam en gezicht hiermee ingesmeerd. Ik vroeg hem naar het waarom van deze actie en hij antwoordde dat hij hiermee beren op afstand wilde houden. Natuurlijk reageerde ik met de opmerking dat er in de Merwelanden helemaal geen beren zijn. Hij keek me aan met een grote tandeloze grijns en zei: ,,Zie je wel… het helpt.’’
Ik moest daaraan denken toen ik begon aan deze column over de Kloostertuin. Dit stukje Dordt is een jaartje of wat geleden omgevormd tot een soort stadsparkje en dus komen daar, niet alleen overdag, maar ook op mooie zomeravonden, nog wel eens mensen die een beetje genieten van dit schaarse stukje binnenstadsgroen. De meeste omwonenden vinden dat prima… gezellig zelfs, behalve twee notoire zeurkousen. Die eisten dat dit stadsparkje na zonsondergang met hekken zou worden afgesloten, maar dat ging de gemeente te ver. De klagers bleven echter klagen en kennelijk was dat voor de gemeente voldoende om door de knieën te gaan. Sinds enige tijd hangt hier nu een mosquito, een apparaatje dat (tussen 22.00 en 05.00 uur) een hinderlijke hoge pieptoon veroorzaakt die alleen voor jongeren tot ongeveer 25 jaar hoorbaar zou zijn. Ik schrijf opzettelijk ‘zou’ want het zijn nu juist de omwonenden (jongeren én enkele ouderen) die ’s nachts door dit apparaat uit hun slaap worden gehouden en er zelfs hoofdpijn van krijgen of misselijk van worden. Niet voor niets riep een Europese commissie vier jaar geleden al op om de mosquito in de ban te doen omdat dit apparaat inbreuk maakt op het recht op eerbiediging van het privéleven en in strijd is met internationale mensenrechtenverdragen. Trouwens… in die Kloostertuin ís er nauwelijks sprake van nachtelijke overlast. ,,Zie je wel… het helpt,’’ zullen de klagers ongetwijfeld beweren.