Burgemeester Arno Brok heeft mijn hart een beetje gestolen afgelopen zaterdag.  Ik heb in de loop der jaren veel sinterklaas intochten op televisie gezien, vooral in de tijd dat mijn kinderen nog tot de ‘gelovigen’ behoordenen en meestal was het momentvan de verwelkoming door de burgemeester van, pak hem beet, Almere of Schiedam, eenbeetje het pijnpunt van de rechtstreekse uitzending.Er waren burgemeesters bij diezichzelf belangrijker vonden dan de goedheiligman of het hele welkomstfeest op zich, er zaten burgemeesters tussen die complete toespraken hadden ingestudeerden zich ook haddenvoorgenomen die ook helemaal uit te spreken en er waren burgemeestersbij die voor het oog van de camera doodsloegen als bier in een vet glas.
Brok was de uitzondering op elke regel: hij straalde als de najaarszon boven de rivier, keek zo mogelijk nog verwachtingsvoller naar de Sint dan de kinderen om hem heen, had zijn tekst goed ingestudeerd en bleek over onvermoede talenten als acteur te beschikken. Brok speelde een dienende rol, kende en erkende zijn plaats in het geheel en wist, tussen de dialoogjes door, de stad, de Biesbosch, het evenement Dordt in Stoom en de overige Drechtsteden, ook nog eens subtiel aan te prijzen. 
In honderden tweets werd hij dan ook geprezen door twitteraars in het hele land. Iemand schreef zelfs: ‘Ze mogen die Brok wat mij betreft elk jaar, wel inhuren… maakt niet uit in welke gemeente.’ En dus verdient Arno Brok wat mij betreft een Oscar van suikergoed voor zijn best supporting act in een heerlijke commercial voor mijn o zo fotogenieke stad. Of die reclamespot het prijskaartje van bijna twee en een halve ton waard was zullen we natuurlijk nooit exact kunnen meten, maar ik heb er, met 1,8 miljoen kijkers, in ieder geval een goed gevoel bij.
Terugkijkend kan ik niet anders dan concluderen dat de absolute hoofdrol afgelopen zaterdag niet voor de wat flodderige en opvallend kwiek bewegende Sinterklaas was, niet voor vliegende verslaggever Jeroen Kramer en niet voor de eeuwig jeugdige Dieuwertje Blok, maar tóch echt voor de stad Dordrecht, die zich op haar allermooist presenteerde en zich anderhalf uur lang perfect verkocht door simpelweg zichzelf te zijn.