Soms krijg je als gemeente zomaar iets in de schoot geworpen: een onverwacht cadeautje, waar je eigenlijk zelf niets voor gedaan hebt: een mooi cadeau, een héél bruikbaar cadeau. Ik heb het over de Ark van Noach, die op 17 februari open zou gaan voor publiek, maar die datum  hoogstwaarschijnlijk niet gaat halen.
Of je nu gelovig bent of niet en wat je ook van bouwer Johan Huiberts vindt, je kunt niet anders dan concluderen dat de ark van Noach een zegen voor deze stad is. Het project, of misschien beter gezegd, de droom van bouwer Huibers, haalde de afgelopen jaren al meermalen wereldwijd de krantenkolommen en ook de grote Amerikaanse tv-netwerken besteedden er al veel aandacht aan. Amerikanen zijn gek op bijbelse verhalen in het algemeen en op het verhaal van Noach’s ark in het bijzonder. Ze hebben bewondering voor pioniers als Huibers en ze staan als het ware te trappelen om die ark met eigen ogen te komen aanschouwen. De ark van Noach heeft meer publiciteit voor Dordrecht gegenereerd dan alle kerstmarkten, muziekfestivals en stoomspektakels bij elkaar. Al maanden is de ark, die in de Stadswerven ligt, af, maar Huibers wacht nog altijd op de benodigde vergunningen van de gemeente om zijn levenswerk open te kunnen stellen voor publiek. Het geduld van Huibers raakt op (zijn geld trouwens ook heb ik begrepen) en het is dus de hoogste tijd dat de gemeente Dordrecht spijkers met koppen gaat slaan. Nee, natuurlijk hoeft de gemeente geen oogje dicht te knijpen op het gebied van veiligheid, maar is het nou écht zo moeilijk om, in goed overleg met Huibers in een verhoogd tempo het benodigde papieren maatwerk af te leveren? Pieter Verhoeve van de CU/SGP ziet dat héél helder in en stelde hierover gisteravond vragen aan het college van burgemeester en wethouders. Ik hoop dat Verhoeve het college heeft kunnen overtuigen van de betekenis van die ark voor toeristenstad Dordrecht. Het is Huibers namelijk gelukt wat Johan en Cornelis, nee zelfs Aelbert Cuyp, Jan van Goyen of Kees Buddingh’, een Hof en een Statenbijbel nooit voor elkaar kregen, namelijk Dordrecht voor eens en altijd wereldwijd op de kaart zetten.