Tja, Hendrik-Ido-Ambacht, wat moet je daar nou van zeggen? In goed Nederlands zou je zoiets roepen als ‘dat gaat mis!’maar een Engelse uitdrukking dekt de lading beter: ‘Ambacht is an accident waiting to happen.’ Ben ik nu onaardig? Vindt u dat ik bést wel wat complimenteuzer mag zijn over het 29.000 inwoners tellende Waaldorp? Ach, dat wil ik best hoor: ik vind Ambacht mooi, groen en lief, ze kunnen er een héél behoorlijk potje voetballen, burgemeester Heijkoop lijkt me écht een leuke vent en Ambachters komen misschien in eerste instantie wat stugjes over, maar het zijn over het algemeen zeer beschaafde en hulpvaardige mensen die elkaar op straat nog welgemeend groeten. Tot zover mijn visie op Ambachters, nú mijn visie op de lokale bewindvoerders, want die maken er écht een potje van. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen (da’s pas drie weken geleden) werd de Ambachtse kiezer op het hart gedrukt om toch vooral te gaan stemmen want, en ik citeer ‘alleen dán maakt u het verschil.’ En wat is het resultaat? De kiezer kóós voor verschil, maar ziet dat niet terug. Het CDA en de PvdA, die samen met de ChristenUnie/SGP in Ambacht een coalitie vormden, kregen namelijk allebei electorale billenkoek: het CDA ging van 4 naar 3 zetels en de PvdA slonk van 3 naar 2. Goed, het almachtige CU/SGP hád er 6 en hield er 6 en heeft, groter dan alle anderen, dus inderdaad het recht om de Ambachtse formatiedans te openen. Formateur André Flach heeft echter nooit serieus ‘gekeken’ of geluisterd naar de Ambachtse winnaars: D66 ging van 1 naar 2, AUB zelfs van 1 naar 3 en ook Gemeente Belangen (stabiel op 3 stoeltjes) werd nauwelijks een blik waardig gegund. Nee, CU/SGP wil koste wat kost door met de oude vertrouwde partners CDA en PvdA onder het motto ‘we hadden het toch zo gezellig samen op dat pluche’ en vergeet gemakshalve dat een meerderheid van 11 op 21 zetels wel érg wankel is. Ik zou het zelfs arrogant wankel willen noemen en het voelt ook nog eens immoreel aan. Daar bestaat een woord voor: uhh, o ja… kiezersminachting.