Nee, ik denk er niet altijd aan. Toch komt het wel eens voor, als ik ’s avonds in mijn Feyenoordpyjama onder de klamme lappen lig, dat ik bij het inslapen moet denken aan de woorden van mijn pa zaliger, die als toenmalig chef van de ambulancedienst, precies op de hoogte was van de risico’s die ons in Dordrecht boven het hoofd hangen. ,,Je slaapt met je hoofd naar Moerdijk, met je voeten naar de Rotterdamse havens en het Botlekgebied, met je linkerarm naar Kijkfhoek en met je rechterarm naar Dupont. En oh ja, je bedje staat vlakbij de drukste vaarroute van de wereld, de A16 is de volste snelweg van Europa en goederentreinen met chloor en LPG rijden als het ware dwars door de stad. En weet je? Ik heb geen flauw idee wat voor levensgevaarlijke rommel er verder allemaal nog in vrachtwagens, schepen en treinen, vlak langs ons dendert, maar het is zeker niet allemaal Appelsientje. Welterusten.”
Even voor de duidelijkheid: ik was toen al volwassen en dat ‘welterusten’ zei hij er nooit bij, want onze gesprekken over dit onderwerp vonden meestal aan de eettafel plaats, maar verder was het vaak lachen geblazen met mijn ouweheer. Met zijn woorden ,,Dagelijks rijdt hier zes keer per uur Moerdijk voorbij,’’ zegt wethouder Jasper Mos eigenlijk precies hetzelfde en ik hoop dat hij er, tijdens zijn ambtsperiode, een heilige missie van maakt om de gevaren die wij hier lopen (die zijn 33 keer zo groot als wat landelijk als ‘acceptabel’ wordt aangenomen) zoveel mogelijk in te dammen.
Mos wil dat er zo snel mogelijk geld op tafel komt om, al op korte termijn, veel risico’s weg te nemen door seinen en wissels aan te passen. Dat is een goed streven, maar nog lang niet genoeg. Levensgevaarlijke producten als chloor en LPG hóren simpelweg niet zo dicht bij een stad te komen. Hier ligt, in het lobbycircuit, een schone taak voor zowel Mos alsook voor burgemeester Brok die, naar ik begrijp, niet zonder invloed in ‘het Haagse’ is. In de verte raast een trein. Mijn vrouw, al half onder zeil naast me, zegt: Hè gezellig, da’s vast de trein naar Parijs.’’ Ik spreek haar niet tegen, maar kan de slaap maar moeilijk vatten.