Flauw hoor van V&D aan het Scheffersplein om niet mee te werken aan dat kunstproject van Hans Jansen Maneschijn. Ik had me wel verheugd op die bewegende projectie van een zonsondergang in de polder op de gevel van het warenhuis. Het leek me zo heerlijk wegdromen met een wit wijntje in de late namiddag op één van de vele terrasstoeltjes die het plein rijk is. Heb je toch nog het idee dat je het achterland een beetje in de gaten houdt. ,,Ober, doet u mij d’r nog maar eentje. Dankjewel, lekker hoor. Even kijken wat er ondertussen allemaal in de polder gebeurt. Oh ja, de zon gaat onder. En verder? Niets, mooi… kan ik rustig blijven zitten.”
Maar V&D doet niet mee, want V&D wil helemaal niets ‘uitstralen’ dat niet direct gerelateerd is aan het warenhuis. V&D wíl geen ondergaande zon in een weidse omgeving op de gevel, want dat heeft namelijk helemaal niets met het ‘corporate image’ van V&D te maken. Nee, nú hebben ze een lekkere uitstraling. Oh, sorry, ze hadden onlangs zoveel geld gestopt in een restyling om van dat stoffige imago af te komen. Nee, da’s… uch… goed… uch… gelukt.
Ik vond het idee van die ondergaande zon op de gevel wel leuk, vooral ook omdat mijn fantasie er meteen door op hol sloeg. Ik had de filmpjes en de locaties voor mijn persoonlijke projecties al klaar liggen. Wat dacht u van intensief surveillerende politieagenten, inclusief snor en strenge blik, op de gevels van de flatjes in de Colijnstraat? Dat moet toch effect genereren. Op de Voorstraat tonen we filmpjes van goed gevulde winkels met enthousiaste verkopers en dito klanten. Ik geef toe dat dit boerenbedrog is, maar het geeft de straat een wat minder droevig aanzien en, bijkomend voordeel: zíen winkelen dóet winkelen, dus wellicht levert het nog iets op ook.
Ik wil ook beelden van dynamische, hard werkende ambtenaren op de buitenmuren van het stadskantoor projecteren. Dan krijgen we, óók na vijven, als het gros al aan de andere kant van rivier zit, nog een beetje het gevoel dat het allemaal wel goed komt op dit eiland.