Laat ik maar direct met de deur in huis vallen… BAF moet blijven. Waar ik het over heb? Over dat kleine, misschien wat kneuterige, maar o zo geslaagde wijktheatertje in Crabbehof dat, vanwege bezuinigingen, in het nieuwe jaar zijn deuren moet sluiten.
Het theater bevindt zich al een jaar of drie in een voormalige artsenpraktijk onder in een flatje aan de Wibautstraat en wordt gerund door Cees Bavius en Pieta Bot, twee leuke mensen met een aanstekelijke passie voor podiumkunsten en… misschien nog wel belangrijker… voor de buurt. Enkele weken geleden mocht ik er te gast zijn en ik was meteen ‘verkocht’. Een avondje BAF kan van alles inhouden: er worden verhalen voorgelezen, ervaringen gedeeld en stukjes ‘gespeeld’. Er wordt gezongen, er zijn films te zien en je kunt lekker smullen van gerechtjes uit allerlei windstreken. Dat was dit keer niet anders, maar toch ook weer wel, want het nieuws was de theatermakers zojuist ter ore gekomen dat het gemeentebestuur ‘het contract opzegt’, hetgeen betekent dat het voor BAF over en uit is. En zo was mijn eerste kennismaking tegelijk een afscheidsavond. Ik kan niet begrijpen dat dit gemeentebestuur BAF de nek om draait want nooit eerder (en ik draai al een tijdje mee) was ik getuige van zo’n prachtig en goed functionerend voorbeeld van ‘sociale samenhang’ in een stadsdeel dat al sinds jaar en dag te boek staat als, laat ik het netjes zeggen, ‘aandachtsgebied’. Wat ik er aanschouwde? De ultieme ‘cultuurclash’ in de meest positieve zin van het woord: hiphoppende Antilliaanse jongeren, acterende Marokkaanse meiden (mét en zonder hoofddoekje), kokende Turkse en Surinaamse mama’s en schilderende Dordtse oma’s. Ach, ik schets maar wat, want wat ik eigenlijk zag waren buurtbewoners die zich uiten in zingen, schrijven, acteren, filmen, schilderen of koken en die het resultaat van hun inspanningen met elkaar delen. Ze hebben één ding gemeen: ze zijn allemaal écht Dordts in het Dordrecht van vandaag, trots om hier te zijn, maar evenzo trots op hun herkomst. BAF is het kloppend hart van de buurt. Dat mág je niet wegsnijden?