De Bulgaren en de Roemenen komen er aan. Volgend jaar vervalt voor de inwoners van deze voormalige Oostbloklanden de verplichte werkvergunning om in Nederland aan de slag te gaan zodat zij zich hier vrijelijk op de arbeidsmarkt mogen storten. De gemeente Dordrecht zet zich alvast schrap om eventuele problemen, zoals eerder met Poolse arbeidsmigranten, te voorkomen. Niks mis mee natuurlijk om alert te zijn, maar de vergelijking met Poolse arbeidsmigranten gaat eigenlijk helemaal niet op. Ja, die Polen kwamen indertijd massaal onze kant op, maar dan vooral met als doel om hier klussend een boterham te verdienen. En wij vonden dat prima, want we konden wel een paar handige jongens gebruiken voor een niet al te dure verbouwing van onze paleisjes en voor asperges steken en bollen pellen haalden zij ook hun neus niet op. En dat Poolse jongemannen, wiens vrouwen en vriendinnen aanvankelijk achter bleven in Krakau en Swiebodzin, zich ‘s avonds een beetje verveelden en vervolgens nogal lawaaiig gingen zitten pimpelen vonden we natuurlijk reuze ergerlijk maar namen we, zij het mopperend, op de koop toe. Bulgaren en Roemenen komen niet alleen, nee, ze nemen de hele familie (dus ook alle 12 kinderen) mee en ze trekken hier naartoe met nauwelijks uitzicht op werk. Dat zijn geen stemming makende Wilders-teksten van mijn kant, maar gewoon feitelijke gegevens uit de ons omringende landen, waar die verplichte werkvergunning voor Bulgaren en Roemenen (beide landen traden al in 2007 toe tot de Europese Unie) al eerder vervallen was. En wat zeggen de cijfers? De meeste Roemeense en Bulgaarse ‘arbeidsmigranten’ die in het altijd nog welvarende westen hun heil zoeken, zijn niet geschoold, beheersen nauwelijks een vak en waren al langdurig werkloos in eigen land. Ze hebben, uitzonderingen daargelaten, ook helemaal niet de illusie dat ze straks, in Dordt, Alblasserdam of Gorinchem, werk zullen vinden. Ze kiezen voor de wanhoopsvlucht en geef ze eens ongelijk, want ook met de meest schamele uitkering, nee erger nog, zélfs zonder uitkering, zijn ze hier blijkbaar altijd nog beter af dan in hun land van herkomst. We gaan ‘onze’ Polen straks nog missen.