Als dagelijks columnist van het alledaagse moet ik voor één ding oppassen: negativisme. Het gevaar dat je, met het vorderen der jaren, verandert in een ‘ouwe zemelaar’ ligt namelijk altijd op de loer. Daarbij komt dat ik altijd al enige verwantschap voelde met die ouwe mopperopa in de familie Knots (jongere lezers moeten die tv-serie maar even ‘Googelen’) dus blijkbaar ben ik enigszins vatbaar voor verzuring. Ach, niks dat Rutte (de slijter bedoel ik) niet kan verhelpen, zullen we maar zeggen. Voorlopig durf ik te stellen dat Reve’s credo ‘moedig voorwaarts’ mij nog altijd stevig in de greep houdt, hetgeen weer eens bevestigd werd tijdens een rondje Dordt met Blafmans. ,,De stad is er de laatste jaren toch maar mooi op vooruitgegaan’’, verzuchtte ik op een zonnige zondagochtend richting mijn viervoeter toen ik even stil stond achter het Energiehuis. Blafmans beaamde dit niet, maar dat had vooral te maken met de teleurstelling over het feit dat haar vaste poepstrook afgebakend was met metalen hekken vanwege de aanleg van een parkeerterrein. Nu ook het werk ‘rondom’ het Energiehuis begint af te lopen krijgt dat prachtige stukje industrieel erfgoed alleen maar meer glans. Als poptempel, zo verzekerde mijn 17-jarige dochter mij, kan Bibelot (daar binnen dus) zich alvast meten met Paradiso en de Melkweg. Zij kan het weten, want zij reist al sinds jaar en dag het land af om live-concerten bij te wonen. Zet ik háár Dordtse jeugd af tegen de mijne dan kom ik zeker niet tot zure, maar vooral tot mierzoete conclusies: die Energiehal, nu zo goed als klaar, over anderhalf jaar een megabioscoop, een straks verbouwd Hof, Kunstmin en Holland-gebouw, een spectaculair ogende Sportboulevard (ondanks de kinderziektes), een ultramodern ziekenhuis, een prachtig (óók al verbouwd) Dordrechts Museum, een terrasrijk Scheffersplein, wellicht een nieuw stadion voor de lokale FC en, vanaf september, ook nog eens een filmhuis (The Movies) op drie keer vallen vanaf mijn voordeur. Bij al die dingen heb ik ooit zo mijn kanttekeningen geplaatst en ik zal dat ook zeker blijven doen. Maar nu even niet. Je moet de Dordtse lente een kans geven nietwaar?