Koninklijke onderscheidingen voor vertrekkende gemeenteraadsleden, een bronzen stadspenning voor GroenLinks-boegbeeld Mary Ruisch, die er na veertien jaar raadswerk een punt achter zet, grappige, soms ontroerende afscheidstoespraken, naar familieleden op de publieke tribune zwaaiende, kwebbelende of giechelende raadsleden en een burgemeester die zich, niet voor het eerst overigens, ontpopte als een humorvol, maar vooral ook liefdevol mensenmens met een hoofdletter M. Het stond gisteren allemaal wat feitelijk en droogjes in mijn krant – en zo hoort het ook – maar echt droog hield zeker niet iedereen het afgelopen dinsdagmiddag bij de ‘afscheidsraad’ van de gemeente Dordrecht, want de allerlaatste bijeenkomst van de gemeenteraad in de oude samenstelling was als een rollercoaster vol emoties. Vooral de persoonlijke toespraken van burgemeester Brok, die ieder afscheid nemend raadslid in warme, maar soms ook scherpzinnige woorden wist te kenschetsen, lieten de aanwezigen in de raadszaal van het Stadhuis niet onberoerd. Vier jaar lang deelden de 39 gemeenteraadsleden (19 namen er afscheid), vijf wethouders en burgemeester Arno Brok lief en leed met elkaar en, zoals het zo vaak gaat bij groepen die, soms tegen wil en dank, samen werken of verbaal met elkaar de strijd aanbinden… pas aan het eind van de rit merk je dat het eigenlijk best wel een leuke en hechte ‘schoolklas’ was. In die afgelopen vier jaar overleden griffie-medewerkster Kitty van Geldere-Kuipers en het kleurrijke BVD-raadslid Jens van der Vorm, werden een paar raadsleden getroffen door een ernstige ziekte en verloren enkele lokale politici, óók door ziekte, hun echtgenoot of echtgenote. Juist op die moeilijke momenten, zo werd deze middag duidelijk, waren de leden van de Dordtse gemeenteraad elkaar, dwars door partijbelangen en standpunten heen, tot grote steun. Dat is waardevol en ontroerend, maar zoiets lees je nou nooit eens in de krant en daarom wil ik het nu dus maar even gezegd hebben. Vandaag wordt de nieuwe raad geïnstalleerd en ik verheug me wederom op vier ‘verse’ jaren met scherpe, ja ook emotionele debatten en mooie nieuwe inzichten, op bevlogen politici met een passie voor deze stad, maar vooral ook met een hart voor hun medemens.