,,Ik voel mij niet gesteund,’’ luidde de toelichting van Harry Wagemakers op zijn beslissing om niet door te gaan als wethouder. Ik vond dat vreemd, want de man maakte, in mijn ogen althans, deel uit van een wethoudersteam dat de afgelopen vier jaar uitstekend functioneerde en om die reden van de kiezer dan ook ‘een brevet van vermogen’ kreeg. Wagemaker was wellicht niet de allerbeste ‘debater’ en ook niet de meest charismatische wethouder in het college, maar qua dossierkennis en bestuurlijke kwaliteit, was hij toch zeker niet de minste van de ploeg. Zijn beslissing om af te haken kwam dan ook voor menigeen als een verrassing. Maar door wie voelt Wagemakers zich dan niet gesteund? Het antwoord is niet eenduidig en ook nog eens behoorlijk ontluisterend: het zijn namelijk enkele vooraanstaande partijgenoten die min of meer aandrongen op zijn vertrek. En waarom dan? Toegegeven, Harry schitterde de afgelopen anderhalf jaar vaak door afwezigheid als gevolg van moeilijke privéomstandigheden (echtscheiding, nieuwe relatie etc.). Toch denk ik dat dit argument hooguit een stok is om de hond mee te meppen. De ware reden ligt namelijk gecompliceerder: Wagemakers behoorde, binnen zijn partij, nooit tot de ‘inner circle’ van partijbaas Piet Sleeking. Je zou hem zelfs onder ‘de dissidenten’ kunnen scharen. Binnenskamers ging hij namelijk vaak de discussie aan en kennelijk wordt hem dat niet in dank afgenomen. Het gaat achter de schermen de laatste tijd toch al niet zo lekker bij Beter voor Dordt, waar een sfeer van angst en wantrouwen heerst, als gevolg van een veel te stevige hiërarchie. Een bijna ‘gestaald kader’ maakt hier de absolute dienst uit en fractievergaderingen worden zorgvuldig voorgekookt. Een groeiende groep fractieleden voelt zich ondergewaardeerd, of erger nog, gedegradeerd tot stemvee. Ik vind dat betreurenswaardig, want de kracht van deze partij zat hem juist in die enorme verscheidenheid van mensen en meningen. Piet Sleeking moet nu heel snel naar ál ‘zijn’ mensen gaan luisteren in plaats van louter naar dat kleine clubje vertrouwelingen. Pas dán komt hij er achter dat de neuzen in de partij al een tijd lang niet meer dezelfde kant op staan.