We gaan weer naar de stembus, om precies te zijn, morgen over een week. We moeten… uh, sorry… mógen deze woensdag trouwens niet één, maar twee stemmen uitbrengen: eentje in het kader van de Provinciale Staten en ook nog eentje ter samenstelling van het waterschap, zeg maar het regionale ‘droge-voeten-genootschap.’ Op dat waterschap kom ik morgen terug, maar eerst even de provincie. Ik vind dit bestuursorgaan in ons Madurodam aan zee eigenlijk overbodig. Het takenpakket van de provincie (onder andere wegen, spoorwegen, scheepvaartverbindingen, zwemwater en natuur) hoort, in mijn ogen, thuis bij gemeenten en het rijk. Zó groot is dit land immers niet, dus die tijdrovende en geldverslindende bestuurslaag kan wat mij betreft best worden opgeheven. Er ‘kleeft’ overigens nóg iets aan die verkiezing, iets dat ik eigenlijk niet van deze tijd vind: de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen is namelijk indirect van invloed op de samenstelling van de Eerste Kamer. De mensen die (van u dus) de meeste stemmen krijgen… de mensen die straks dus zitting mogen nemen in Provinciale Staten, mogen op hun beurt weer kiezen wie er in de Eerste Kamer komen. Getrapte verkiezingen heet dat… in mijn optiek iets heel ouderwets, want liever stem ik rechtstreeks op welk bestuur dan ook, maar zo is het nu eenmaal ooit bedacht. Dus zelfs al hebt u een broertje dood aan die provinciale bestuurslaag, u kunt als het ware strategisch gaan stemmen omdat uw keuze mede bepaalt hoe het werkzame leven van Rutte en co er de komende jaren gaat uitzien. Elke, door de Tweede Kamer aangenomen wet, moet namelijk door de Eerste Kamer worden goed- of afgekeurd. Met uw stem kunt u dus een beetje ‘op de rem trappen’ of juist de weg vrij maken voor het huidige kabinet. En dus, al is het dan om een totaal verkeerde reden, die ‘provincieverkiezingen’ zijn stukken belangrijker dan je in eerste instantie zou vermoeden. Toch blijf ik het raar vinden, een verkiezing die in de kern niet om regionaal maar, via een scharrig omweggetje, eigenlijk om landelijk beleid draait. Maar ik ga wél stemmen hoor… zij het met frisse tegenzin.