Lloret de Wantij, Dordt aan zee, Bon Bini Stadspolders en Costa Loswal. Ik heb ze inmiddels allemaal wel eens horen langskomen… die maffe bijnamen voor dat ministrandje, annex jachthaventje aan de Loswalweg. Ik kom er in de zomer zo’n beetje elke middag of avond en dan vooral vanwege Blafmans, die bij deze temperaturen nu eenmaal liever zwemt dan loopt. Het is er vaak gezellig druk en ook eh… héél Dordts, dus je kan maar beter zorgen dat je ‘je bekkie’ bij je hebt. ,,Is dat een reu of een teef? Dat zie je toch? Da’s me vent. O je bedoelt Hector… me Labrador? Nee die is geholpen, dus die kan geen kwaad. Hoezo… is die Retriever van jou loops dan? Meid hou op, schei uit, ‘k ben blij da’k plavuize heb… lappie d’r over en weg.’’
Op zonnige dagen is het een waar pandemonium aan ‘de Loswal’: kinderen en honden zwemmen er door elkaar, eigenaren van bootjes laten er, achteruit manoeuvrerend, hun trailertjes in het water zakken en jongeren liggen er in het gras bruin te bakken of hangen op de parkeerplaats wat rond bij hun opgevoerde barrels met smakeloze spoilers en spruitstukken. En op de een of andere manier gaat dat eigenlijk al jaren achtereen in prima harmonie. Tóch is er ook wel wat ergernis en die heeft vooral te maken met het feit dat het terreintje maar matig onderhouden wordt. Ivo van Dijk (u kent hem misschien als de Wantijzwemmer) houdt het allemaal nog een beetje bij door hier en daar wat onkruid te wieden en door die gemene verkeersdrempeltjes, met behulp van neonkleurige verf, goed zichtbaar te houden, maar hij kan natuurlijk niet toveren. Het is duidelijk dat hier méér prullenbakken nodig zijn (die puilen eigenlijk altijd uit) en dat er ook best wel wat intensiever gesnoeid mag worden. Oók is er veel ergernis over het toenemende aantal maritieme leegschedels met jetski’s en speedbootjes die hier het leven van kinderen en honden soms in gevaar brengen. ,,Ken je dáár nou nie ‘s een stukkie over schrijven?’’, vroeg een bezorgde oma me gisteren.
Bij deze dan.

Afbeelding: Wantijzwemmer Ivo van Dijk