Heeft er onlangs misschien een geheim bedrijfsuitje plaats gevonden van CDA’ers waarover mij niks verteld is? Mocht dat zo zijn dan heb ik kennelijk iets bijzonders gemist, want dat moet wel een héél bijzonder bosdagje geweest zijn. Iemand heeft daar, tijdens het gourmetten, kennelijk geroepen: ‘Wakker worden partijgenoten! Tijd dat we als CDA’ers weer eens échte standpunten gaan innemen zonder bang te zijn om op gevoelige coalitieteentjes te stappen.’’
Het zal wel lichte verkiezingskoorts zijn (in mei gaan we stemmen voor het Europees Parlement), maar toch valt het mij op dat men bij de christendemocraten (uiteindelijk dé uitvinders van het poldercompromis) ineens scherpe standpunten durft in te nemen. Neem nou dat kinderpardon? Dat moet, zo vindt nu het CDA, verruimd worden, zodat de naar schatting vierhonderd asielkinderen die momenteel buiten de regeling vallen toch in ons land mogen blijven. Die verrassende ‘draai’ veroorzaakt enige spanning in de coalitie en da’s op zich misschien niet zo bijzonder (er is altijd wel wat onrust in Haagse achterkamertjes), maar het is wél bijzonder dat het CDA, meestal toch het braafste kindje in landelijke en lokale coalitieklasjes, daarvan de aanstichter is.
Ook op dit eiland laat de partij ineens haar stekels zien. In een commissievergadering, afgelopen dinsdag, reageerde het raadslid Mafalda Weerts behoorlijk kritisch op het zogeheten Integraal Veiligheidsprogramma 2019-2022 van burgemeester en wethouders. Daarin wordt namelijk géén prioriteit gegeven aan het stoppen met het rijden van giftreinen door de bebouwde kom. De landelijk vastgestelde maximum risiconorm wordt hier maar liefst meer dan vijf keer overschreden en daarmee is Dordt koploper in het bedenkelijke lijstje van meest onveilige spoorsituaties in Nederland. ,,Onvoorstelbaar dat het college geen massale actie voorstelt om deze gevaarlijke treinen van het Dordtse spoor af te krijgen. De veiligheid van onze stad staat hierdoor zwaar onder druk en verdient de allerhoogste prioriteit’’, aldus Weerts.
Ongekend heldere taal van het CDA. Nu maar hopen dat de brave coalitiepartner die verbale branie ook omzet in daadkracht als er straks raadsbreed over dit onderwerp gedebatteerd gaat worden. Of wordt het daar gewoon een hamerstuk? Ik vrees van wel.