Drexit


ds3Terwijl Europa zich druk maakt over het al dan niet doorgaan van een zachte of harde Brexit, ‘gonst’ het op en rond dit eiland van de overpeinzingen over iets vergelijkbaars. Laten we het eh… Drexit noemen.
In achterafzaaltjes wijden grijzige dames en heren wat woorden aan het feit dat ze de Drechtsteden als samenwerkingsverband eigenlijk niet meer zo héél erg zien zitten. Hun ongenoegen verschilt op de keper beschouwd niet zo héél veel van de wens van oudere en conservatieve Britten om Europa ‘the middlefinger’ te geven. Het is, zo zie ik het althans, een begrijpelijke reactie op een gebrek aan bevredigende antwoorden op de volgende vragen: waarom hebben we eigenlijk een EU en wat hebben we er goed beschouwd nou helemaal aan? Die afkorting EU (Europese Unie) kun je naadloos vervangen door de afkorting DS (Drechtstedelijk Samenwerkingsverband), want als je met een wat sombere bril op naar deze stroperige bestuurslaag kijkt zou je kunnen stellen dat die zich ernstig ‘over de hoofden van’ de burgers afspeelt. Laten we nou eerlijk zijn: de gemiddelde Schapekop, Erwtepeller, Peebosser of Brijhapper heeft helemaal geen sjoege van het feit dat we in deze regio een zogeheten Gemeenschappelijke Regeling Drechtsteden hebben, waarvan de Drechtraad het algemeen bestuur vormt. Hier is nog bergen aan pr-werk te verrichten.
Maar ja, we zitten hier nu eenmaal wél met z’n allen op een kluitje en dus móeten we wel samenwerken. En waar in andere streken regionale samenwerkingsverbanden toch vooral ‘dingetjes’ van wethouders zijn (waar gemeenteraden achteraf hooguit ja en amen mogen zeggen op intergemeentelijke besluiten) hebben wij hier tenminste nog iets van een democratische controle op wat er gebeurt. Toegegeven, het gaat allemaal wat moeizaam, maar juist als je relatie tóch al meer een verstands- dan een liefdeshuwelijk is, moet je het eens kunnen worden over hoe het beter kan. Wat mij betreft geen Drexit-gedroom dus. Nee, dan nog eerder een Drechtstad of hoe die toekomstige gemeente ook gaat heten. Want ja, het gáát er natuurlijk ooit een keer van komen. Om het maar eens in slecht Engels te zeggen: Drextown is unevitable.

Eén reactie

  1. Beste Kees, je zet de pijnbank klaar en fileert haarfijn de onmacht van onze en vele, niet onze, bestuurders. Er is wel de verbale wil echter het ontbreekt aan praktische uitvoering. Althans, daar zien we dus maar weinig van. Het vervelende van deze onmacht maakt dat wij, burgers, weer terug in de schulp kruipen met het aloude gegeven van “‘het’ heeft toch allemaal geen zin en ‘ze’ doen er toch niets aan” syndroom. Het omkeren van deze lamlendigheid zou hèt thema van de Drechtsteden, Drechtstad, moeten zijn vind ik. Daar moet energie in worden gestoken. Mogelijk zit het, in woorden veel en vaak genoemde, “verbinding maken” niet echt in de haarvaten van onze bestuurders. Er gloort daarnaast toch enige hoop als onze burgervader ons oproept vooral tot samenwerking te komen met de gevleugelde woorden: “Alleen ga je sneller maar samen kom je verder”. Blijkbaar is dit niet gehoord in die door jou benoemde achterafzaaltjes. Wellicht zich progressief ontwikkelende doofheid bij de deelnemers?
    We kunnen zóveel meer als we deze uitspraak verzilveren. Dit kan zelfs met behoudt van eigen ego! Hoe fijn is dat?!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s