Misschien is het vakverloedering hoor, maak ik word altijd kriegel als ik in één en dezelfde zin over (openbare) bestuursaangelegenheden én ‘geheimhouding’ lees. Neem nou dat bericht dat ik gisteren in mijn krant aantrof: ‘Het Drechtstedenbestuur weigert bekend te maken welke uitgaven de Sociale Dienst Drechtsteden doet en voelt zich daar verder ook niet toe verplicht.’ Zo’n beetje in die bewoordingen stond het in het artikeltje, maar ik lees er in dat het Drechtstedenbestuur kennelijk weigert inzage te verschaffen in haar financiële reilen en zeilen. En aangezien deze instelling uiteindelijk ‘draait’ op uw en mijn belastingcenten beginnen er dan altijd alarmbelletjes bij me te rinkelen. Gaat er soms iets niet goed daar? Wordt hier geld over de balk gesmeten? Heeft het Drechtstedenbestuur of misschien wel die dienst zelf iets te verbergen? Nee toch zeker?
Het Dordtse VVD-gemeenteraadslid John van der Net had om die financiële verantwoording gevraagd, maar kreeg nul op het rekest omdat zo’n openbaarmaking, en ik citeer ‘niet zou passen in een zorgvuldige besluitvorming.’ Het raadslid is daar terecht ernstig verbolgen over. Hij wil die lijst namelijk inzien met het oog op een aantal ingrijpende bezuinigingen waarmee de sociale dienst de komende tijd te kampen heeft. Simpel gezegd wil hij er op toezien wát die bezuinigingen voor gevolgen hebben voor de ‘sociale uitgaven’ van de Drechtstedengemeenten, want ‘bestedingskeuzes’ kunnen namelijk, zo stelt het raadslid, wellicht weer ten koste gaan van andere zaken en daar wil hij graag zicht op houden.
Nu kan het me eigenlijk niet schelen waaróm Van der Net inzage wil hebben in de papierrompslomp van de Sociale Dienst. Het doet er namelijk niet toe of hij daar nou specifieke ‘beleidsconclusies’ uit wil trekken of dat hij bij wijze van spreken alleen maar wil weten hoeveel bakkies koffie hier dagelijks worden weggeslurpt. Waar het om gaat is dat een gekozen gemeenteraadslid, namens álle inwoners van een gemeente een controlerende functie heeft. Van der Net doet gewoon waarvoor hij is ‘ingehuurd’ en heeft het volste recht op álle informatie die hij denkt nodig te hebben om, als ‘beleidsmaker’ en ‘controleur’ de juiste afwegingen te maken.