Nee, in deze column ga ik niet met een bestraffende vinger wijzen richting die ene varkenshouder in Streefkerk. Hij zag zijn stal afgelopen donderdag in vlammen opgaan en daarbij lieten 1500 varkens het leven. Ik weet niet of deze dieren gestikt of levend verbrand zijn en ik weet niet hoe de brand ontstaan is. Ook weet ik niet of de boer in kwestie beschikte over de juiste veiligheidsinstallaties en, mócht dat het geval zijn, hoe adequaat die systemen gewerkt hebben en recent nog zijn getest. De antwoorden op al die vragen zullen ongetwijfeld nog volgen. Wat ik wil zeggen is dat ik niet kán en mag oordelen over één specifieke situatie, simpelweg omdat ik alle feiten niet voor handen heb. En nee, voordat we dáárin verzanden, deze column is ook niet bedoeld om vleeseters te veroordelen… maar we weten allemaal natuurlijk donders goed dat het hele fenomeen stalbrand niet eens zou bestaan als we met z’n allen véél minder vlees zouden gaan eten. In ons land worden in zo’n 250 á 300 slachthuizen elke dag weer ruim anderhalf miljoen dieren voor consumptie gedood en die dieren zijn, dat weten we óók donders goed, voor het overgrote deel nou niet bepaald opgegroeid in en rond vrolijke boerderijtjes waar de koetjes op een mals grasveldje staan te zonnebaden, waar de biggetjes al knorrend van genot door de modder spartelen en waar de kippetjes gezellig kakelend over het boerenerf scharrelen. Nee, de dieren die wij in plakjes, reepjes, balletjes en andere onschuldige vormpjes in de schappen zien liggen, hebben over het algemeen een nogal kort en beroerd leven gehad in enorme stallen die, soms (meestal als gevolg van kortsluiting) simpelweg in de hens vliegen. Dit soort ‘schaamrampen’ kunnen alleen maar voorkomen worden door intensieve ‘vleesteelt’ (want dát is het gewoon) in mega-stallen een halt toe te roepen. Op  z’n minst moeten we de veiligheidsnormen alvast nóg verder aanscherpen en ze vervolgens óók nog eens véél strenger gaan handhaven. En eh, leg vanavond nou óók eens een vega-burger op de barbecue. Die dingen worden steeds lekkerder… ze smaken namelijk niet naar schuldgevoel.