Ik hou het nét droog… nou ja, op zolder dan. Ik heb het nu even niet over die maandag overspoelde kades, maar mocht Dordt op een dag nou eens echt serieus overstromen, dan moet ik óf naar boven vluchten en wachten op hulp, óf – mocht ik een enigszins voorspellende blik hebben – razendsnel in de auto springen en koers zetten naar de hoger gelegen Staart, of beter nog, Drenthe. Dat laatste lijkt me overigens niet zo’n jofel idee, want de horrorfile waarin ik dán verzeild raak staat dan natuurlijk binnen de kortste keren onder water. Daarbij komt dat de tunnels dan sowieso blank staan, waardoor ik hooguit de keuze heb uit twee bruggen, waar het verkeer ongetwijfeld muurvast staat.
Ik heb er ook al eerder over geschreven, maar ik kon het tóch niet laten om weer eens een ‘check’ te doen op de website http://www.overstroomik.nl. Dat is de schuld van de altijd prettige rubriek ‘In de Buurt’, te lezen op de digitale pagina’s van deze krant. Die rubriek haakte in op een onderzoek van RTL, waaruit blijkt dat ongeveer één op de vijf Nederlanders er van overtuigd is dat Apeldoorn over een kleine eeuw aan zee ligt. Nu ben ik ook maar een leek, maar wel een optimistische leek, dus ik ga er maar van uit dat het zó ver niet zal komen, al kon ik het toch ook weer niet laten om op die genoemde calamiteitensite maar weer eens mijn postcode in te tikken. En wat blijkt? Mochten de dijken onverhoeds doorbreken dan komt het water op de Vest, waar ik woon (gelukkig een dijk) op een hoogte van twee-en-een-halve meter te staan. Dat betekent, volgens het tekeningetje dat ik op de bovenverdieping natte sokken krijg, maar dat ik het nóg een verdieping hoger (zij het zonder stroom en kraanwater) kan uitzingen tot reddingswerkers ons komen halen. Heb ik daar dan blikvoer en flessen water staan om het een paar dagen uit te houden? Eerlijk gezegd niet. Toch maar wat potten met bruine bonen naar boven slepen… kun je tenminste horen waar we zitten.