Dat Facebook een hoop ellende naar de oppervlakte brengt – oliebollen met een mening bijvoorbeeld – mag inmiddels duidelijk zijn. Er zitten trouwens nog wel meer nadelen aan dit digitale platform, maar laat ik in deze column nou eens niet uitwijden over verdienmodelletjes, over fake-news (‘Het stond op Facebook, dus het zal wel waar zijn’) en over die inmiddels welbekende algoritmes, die er voor zorgen dat u, als grootgebruiker, vooral met ‘geloofsgenoten’ geconfronteerd wordt, waardoor u voortdurend in een warm badje van ‘eigen gelijkjes’ blijft ronddobberen. En dan zwijg ik nog maar over de vele smakeloze ruzies die ik op Facebook heb zien ontstaan, louter omdat er nu eenmaal figuren bestaan die kennelijk niet kunnen leven met het feit dat er ook mensen zijn met een andere visie op het leven: ,,Jij bent tégen Baudet? Dan ben je een landverrader. Pas maar op als je in mijn buurt oversteekt.’’ Jawel… grote woorden van kleine mensjes.
Tóch wil ik niet alleen maar mopperen op Facebook, want er zitten ook positieve kanten aan dit soms wel degelijk ‘sociale’ medium. Ik heb er door de jaren heen mooie dingen zien ontstaan… een geldinzameling bijvoorbeeld voor een gezin dat een rolstoelbus nodig had en een straat die besloot om de tuin te gaan opknappen van een hoogbejaarde en sterk vereenzaamde buurman. Ook zag ik verloren spulletjes weer bij hun eigenaar terecht komen, vermiste huisdieren met hun baasjes herenigd worden en hoe mensen die met ziekte of verlies te kampen kregen oprechte troost ontvingen.
Met dank aan de Facebookpagina’s van mijn krant en van de gemeente wist ik bijvoorbeeld ook al vrij lang dat er in deze stad hoog water aan zat te komen. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik las dat er kennelijk nog altijd mensen aan de Taankade wonen die zich door dit nagenoeg jaarlijks terugkerende fenomeen hebben laten verrassen. Dat die ‘bij-het-water-woners’ dan vervolgens óók nog eens boos zijn op de gemeente, die kennelijk wat traag was met het aanbod van zandzakken, veroorzaakt een frons op mijn voorhoofd die er al dagen niet meer uit gaat.