Vier ontwerpen voor een nieuw Stadskantoor en alle vier… tja, hoe zal ik het zeggen… best bijzonder. Toen ik die zogeheten ‘artist’s impressions’ (zo heten die wensprentjes in architectenland) eens wat nader onder de loep nam, voelde ik me een beetje als Herman Finkers op babybezoek. Want soms, zo stelt de Twentse cabaretier, kom je ergens op kraamvisite en dan blijkt dat de baby in kwestie er niet uit ziet (dat trekt gelukkig meestal wel bij) al vertel je dat dan natuurlijk nooit tegen de ouders. ,,Maar ik kan ook weer niet huichelen’’, aldus Finkers, ,,en dus zeg ik dan altijd: het is een eh… lief kind.’
Precies dat gevoel had ik bij twee van de vier ontwerpen die momenteel ter inzage liggen in het Spuilab aan de Spuiboulevard. Dat hele grote ronde ding doet me wel erg aan de Toren van Babel denken en volgens mij is dat nou nét wat je als gemeente niet moet willen uitdragen. Datzelfde gevoel heb ik bij die drie opeengestapelde blokkendozen. Dat gebouw ‘schreeuwt’ als het ware ‘Fort Knox’ en is juist om die reden ongeschikt voor wat we straks ‘Het Huis van Stad en Regio’ gaan noemen. Nu wil ik zeker niet de kenner uithangen, want beide gebouwen zijn op zich ongetwijfeld architectonische hoogstandjes… alleen straalt die toren vooral ‘onderwijsinstelling’ uit en die blokkenstapel doet me denken aan een bankgebouw uit de jaren tachtig. Een derde ontwerp, een vierkant gebouw met veel glas en hout, ziet er wél open en toegankelijk uit, maar op de een of andere manier vind ik het tóch niet passen bij wat de Spuiboulevard nieuwe stijl straks moet uitstralen. Kortom, net als de meerderheid (bijna de helft) van de 1300 mensen die de poll in deze krant invulden, geeft die bescheiden variant met die ‘aanbouw’ van het huidige Belastingkantoor me het prettigste gevoel. Gek eigenlijk, want dat gebouw vind ik in de huidige staat nou juist bloedlelijk. Het is, om Finkers er maar weer eens bij te slepen, momenteel nog een lief kind maar eh… misschien was Doutzen Kroes dat ooit ook wel.