Zijn er dingen die ik, als dit straks (hopelijk) allemaal weer voorbij is, meeneem naar de toekomst? Ik stel mezelf die vraag omdat ik hem, een week geleden, zo nadrukkelijk stelde aan alle gasten die aanschoven aan onze extra brede tafel in de online versie van de theatertalkshow Kunstmin Live. Na afloop van die megaklus (vijf afleveringen op één dag) was het lichaam moe, maar bleef het hoofd spoken en dus kon ik, toen ik eenmaal onder de klamme lappen lag, de slaap maar moeilijk vatten. Wat neem ik zelf eigenlijk mee van deze crisis? Terugkijkend op zeven weken semi-quarantaine’ heb ik zowel positieve als negatieve gevoelens. Om maar eens met dat laatste te beginnen… ik zie die ‘beoogde’ anderhalve meter-samenleving totaal niet zitten, al zal ik me, zo lang ik er andere mensen mee ‘ten dienste’ kan zijn, natuurlijk keurig aan de regeltjes houden. Ik heb nachtmerries over cafés waarin je een zekere afstand in acht moet nemen (wat moet ik dan in hemelsnaam nog in een kroeg?), over voetbalwedstrijden op tv zonder publiek (toegegeven… beter dát dan helemáál geen wedstrijden), over theaterzalen die niet ‘gonzen’ (niks lekkerder dan samen lachen in een volle bak) over concerten waarbij je in je op straat getekende vakje moet blijven staan en over kappers met monddoekjes op. Het ergste vind ik nog dat ik mijn dochter, die in Utrecht woont, en in het weekend nog wel eens bij ons logeert, geen knuffel kan geven. Wat ik wél mooi vind is dat mijn vrouw en ik nu allebei vanuit huis werken (ieder in onze eigen werkkamer) en dat werk én relatie daar niet onder lijden… integendeel zelfs. Vergaderen via ‘Zoom’ werkt prima, de auto blijft nagenoeg onaangeroerd, vakantieplannen (tóch vaak opgelegd pandoer) zijn in de koelkast geparkeerd (no pressure), gesprekjes op straat zijn intenser en in de binnenstad heerst, vooral in de vroege avonduren een bijna ‘dorpse’ onder-mekaar-gezelligheid. Wat ik meeneem van deze crisis? Ik leef intenser dan voorheen, omdat ik nu, meer dan ooit, besef hoe broos ons bestaan is. Dát wil ik vasthouden.