Komt het niet allemaal veel te snel, dat ‘Grote Loslaten’ van de status quo die we met z’n allen inmiddels zo aardig beheersten? Aanvankelijk aarzelde ik hierover te schrijven, want natúúrlijk gun ik marktkooplui, kappers en eh… nagelfrutselaars, om maar eens wat beroepsgroepen te noemen, het inkomen dat ze zo node gemist hebben en ja, ik begrijp ook wel dat die zogeheten intelligente lockdown een almaar zwaarder wordende wissel op onze economie trekt. Kortom ik wil geen enkel feestje bederven, maar ik heb toch zo het donkerbruine vermoeden dat we momenteel met z’n allen net iets te enthousiast op het randje van de vulkaan staan te dansen. Het was afgelopen zaterdag zelfs zó druk in de Nederlandse binnensteden (ja, óók in Dordt) dat ik mijn hart vast hou voor de inmiddels traditionele dagcijfers (ik noem het de dagkoers der doden) die we over een paar weekjes om de oortjes geslingerd krijgen. Die dalende curve ziet er nu weliswaar veelbelovend uit, maar lijkt nu tot ‘vrijbrief’ voor achteloosheid te verworden. Ik bespeur die toenemende achteloosheid overigens al ruim een week met betrekking tot die welbekende anderhalve meter… ja, gewoon op de Voorstraat, waar té veel mensen afgelopen zaterdagmiddag nauwelijks nog moeite deden om een stapje opzij te doen voor een tegenligger. Diezelfde achteloosheid slaat ook toe bij de supermarkten in de binnenstad, waar ik me, de laatste keer dat ik daar kwam, een beetje vogelvrij voelde. En dat is absoluut geen verwijt aan het personeel (dat écht zijn best doet) maar wel aan steeds meer klanten die, zo valt mij op, inmiddels bijna neus aan neus door de gangpaden sjokken alsof de crisis al lang en breed bezworen is. Het credo ‘hou afstand’ is ernstig aan devaluatie onderhevig, terwijl ik toch in mijn krant lees dat de meeste mensen in deze regio (zo blijkt uit onderzoek) een supermarktbezoek nog altijd ervaren als een riskante aangelegenheid. Nee, ik pleit niet voor een onmiddellijke herinvoering van wat voor lockdown dan ook, maar laten we alsjeblieft wel een beetje eh… intelligent blijven.