Vandaag precies een halve eeuw geleden beleefde Dubbeldam haar laatste dag als zelfstandige gemeente. De annexatie – door Dordt – werd morgen (maar dan in 1970 dus) met handtekeningen bekrachtigd. Het zijn vooral de ‘schermutselingen’ die hieraan vooraf gingen die vandaag de dag nog tot de verbeelding spreken. Ik wil het in mijn column dan ook met u hebben over die allerlaatste dag uit het bestaan van de zelfstandige gemeente Dubbeldam, voordat ze voorgoed een buitenwijk van Dordt werd. Dat doe ik aan de hand van enkele wetenswaardigheden die mij zijn ingefluisterd door mijn oud-collega Hans Berrevoets. Samen met Wim van de Pol is hij een van de dragende krachten achter enkele herdenkingsmomenten, waarvan er vandaag een plaats vindt op het Damplein. Daar zetten de wethouders Maarten Burggraaf en Marco Stam (beiden overigens Dubbeldammers) vandaag de klok symbolisch vijftig jaar terug. Morgen opent wethouder Piet Sleeking (tegenwoordig trouwens óók ‘dorpsbewoner’) in het Stadskantoor een fototentoonstelling over Dubbeldam.
En nu die wetenswaardigheden: wist u dat er op die laatste dag in het Dubbeldamse stadhuis nog één huwelijk gesloten werd? Het echtpaar had daar bewust voor gekozen en ik ben benieuwd wie die mensen zijn. Wie kan mij helpen?
Wist u dat er op de laatste dag dat het Dubbeldame stadhuis ‘in functie’ was een vader nog nét even zijn zojuist geboren dochter kwam aangeven? Zij (nu een kersverse Sarah) is dus de jongste wereldburger die nog officieel Dubbeldam als geboorteplaats in haar paspoort heeft staan. Ook naar haar identiteit en die van haar vader ben ik benieuwd.
Wist u dat Dordt (kort na de ‘overdracht’) nog even snel de oude gemeenteborden met daarop de naam Dubbeldam kwam weghalen en dat de toenmalige Dordtse burgemeester Van der Lee, louter om zijn macht te tonen, de sleutels van het Dubbeldamse stadhuis kwam ophalen?
Overigens schreef Dordrecht, één dag na de annexatie historie; eindelijk was het eiland hélemaal ‘van’ Dordt… een gemeente nu met voor het eerst in haar geschiedenis méér dan 100.000 inwoners.

Afbeelding: omslag boek Ad Bakker