Mondkapjesplicht. Het speelt momenteel in Rotterdam en Amsterdam maar niet in Dordt. Althans… nóg niet, want ook hier kan het zomaar ineens ‘een dingetje’ worden, aangezien  het aantal besmettingen – ja, ook los van het feit dat er momenteel meer getest wordt – wel degelijk oploopt. De besluitvorming hierover is door het kabinet, als het ware ‘over de schutting’ gegooid bij gemeentes… nou ja, eigenlijk moet ik zeggen, bij de voorzitters van de diverse Veiligheidsregio’s in dit land en bij ons is dat burgemeester Wouter Kolff. Die kan dus, mocht hij dat op enig moment nodig achten, besluiten dat we straks, misschien wel op de markt of op smalle gedeeltes van de Voorstraat, met z’n allen, onder het motto ‘better be safe than sorry’ de verplichting opgelegd krijgen om zo’n kapje op te zetten. Nu wil ik hier geen boom opzetten over het nut van die dingen: ik bedoel, je hoeft maar een uurtje tv te kijken, de kranten door te spitten of zomaar wat te browsen op het wereldwijde web om door de vele bomen het zicht op het grote corona-bos kwijt te raken. Daarbij komt dat ik noch jurist, noch viroloog ben.
Op televisie zie ik met lede ogen aan hoe de griezelige narcist Willem Engel, inmiddels routineus zijn dagelijkse ‘gloriemomentje’ pakt (iets met muilkorven en Jodensterren) en om hem heen zie ik zijn ‘sekteleden’ met volle teugen genieten van de aandacht die ze, buiten hun eigen Facebookbubbeltje om, voorheen nooit kregen. Nu mag van mij iedereen een mening hebben hoor… ik bedoel, ‘opinions are like assholes, everybody has one’, zei ooit Clint Eastwood in de rol van Dirty Harry. Maar eh… een virus vraagt niet naar een mening en is ook niet geïnteresseerd in complottheorietjes van zolderkamertjeshelden met cellentekort in de bovenkamer. Zelf zal ik dat mondkapje opzetten als mij daarom gevraagd wordt… al is het alleen al uit respect voor ál die zorgmedewerkers, die er hopelijk ook voor mij en mijn dierbaren ‘staan’ wanneer dat nodig is.