Met mijn dagelijkse episteltje van pakweg 330 woorden hoop ik u te amuseren, te informeren, soms wakker te schudden en vooral aan het discussiëren te krijgen en te houden. Daarbij hoeft mijn mening zeker niet per definitie de uwe te zijn; ik zie mijn columns eerder als ‘voorzetjes’ die u naar believen mag in- of terugkoppen, want met louter ‘eigen gelijkjes scoren’ hou je het écht geen tien jaar vol. Ik doe het trouwens alweer bijna elf jaar zelfs, al moet ik daar eerlijkheidshalve wél bij vermelden dat ik in de jaren 2010 en 2011 – ik was destijds ook nog redactiechef – slechts drie keer per week voor deze krant schreef. Pas vanaf 2012 werd ik fulltime columnist en werd mijn column een dagelijkse column. Zo rond het einde van dit jaar produceer ik mijn 2500^ste kroniekje voor deze krant en ter gelegenheid daarvan zal er een jubileumbundel verschijnen met mijn 250 favoriete eh… ‘doelpunten’, zeg maar. Om die reden moet ik nu, in opdracht van mijn uitgever, een selectie maken en dat is soms best wel een tikkie ontluisterend. Waarom? Omdat ik tijdens dat teruglezen voortdurend met mijn eigen ‘kijk op de dingen’ geconfronteerd wordt en die ‘kijk’ is natuurlijk altijd tijdsgebonden en daarom óók wel eens aan slijtage onderhevig. Laat ik het zó zeggen: onder het motto ‘voortschrijdend inzicht’ heb ik mijn mening over bepaalde zaken écht wel eens moeten bijstellen of herzien. Zo is Stadwerven stukken minder tuttig geworden dan ik ooit voorzag, ben ik blij dat die lange trappen aan het water bij het Energiehuis wel degelijk gebruikt worden (daar had ik twee jaar geleden nog een hard hoofd in) vind ik de Biesbosch ‘nieuwe stijl’ zeer geslaagd (ik vond de plannen destijds wat te gekunsteld) en ook vind ik het al lang geen probleem meer als de figuur Zwarte Piet wat eh, ‘moderner’ wordt… een wens die ik aanvankelijk weglachte. Verder hoop ik dat u mijn columns na bijna elf jaar nog altijd met plezier leest, want ik ga er graag nog een tijdje mee door.