Kan en mag een burgemeester ook zakenman zijn? Ik werp die vraag op naar aanleiding van de ‘affaire’ Heijkoop. Nou ja, affaire… ik schrijf dat woord bewust tussen aanhalingstekens, want vooralsnog is er, voor zover ik dat kan beoordelen, helemaal niks aan de hand met de op zich prima functionerende Ambachtse burgemeester Jan Heijkoop. Goed, de man heeft een bedrijf, genaamd Heijkoop Beheer en Advies B.V en volgens mij heeft hij daar ook nooit een geheim van gemaakt. Alleen is dat bedrijf nu verwikkeld geraakt in een juridisch geschil rondom de aankoop van een bedrijfsterrein in Dordrecht, ter waarde van zo’n anderhalf miljoen euro. Het bedrijf Heijkoop Beheer, waar deze burgemeester de enige aandeelhouder van is, kreeg van de rechter onlangs een boete opgelegd van 70 mille, vanwege het niet nakomen van een koopovereenkomst.  Als zakenman kun je dan drie dingen doen: dat besluit aanvechten, je verlies pakken of weer ‘aan de praat gaan’ met de tegenpartij. Dat laatste is geloof ik gaande, dus eh, zaak afgedaan, klaar is Jan, zou je zeggen… althans, klaar is zakenman Jan, maar in hoeverre is die zaak van invloed geweest op het tot dusver brandschone imago van burgemeester Jan? En dus kom ik terug bij mijn beginvraag? Mag een burgemeester ook zaken doen? Volgens artikel 67 van de gemeentewet is het een burgemeester toegestaan om nevenfuncties hebben behalve als, en nu citeer ik, ‘de uitoefening daarvan ongewenst is met het oog op de goede vervulling van zijn burgemeestersambt of op de handhaving van zijn onpartijdigheid en onafhankelijkheid.’ In Jip en Janneke taal: het mág dus. De logische vervolgvraag is echter: is het handig? Volgens mij niet, omdat je, als gevolg van zakelijke beslommeringen, wel eens de schijn van belangenverstrengeling zou kunnen wekken en zoiets kan je geloofwaardigheid als burgemeester behoorlijk aantasten. Niet verboden dus… wél linke soep. Je bent óf burgemeester, óf zakenman. Allebei, vind ik, zou eigenlijk niet moeten kunnen.