Het is een heerlijk filmpje, gemaakt door zijn dochter Marlies die ‘bij ons’ op de redactie ooit een succesvolle stageperiode doorliep. In dat filmpje zien we boswachter Jacques van der Neut die, voor de laatste keer in uniform, een tochtje per boot door ‘zijn werkterrein’ maakt. Die beelden stemmen me weemoedig (aan alles komt een eind) maar tevens blijmoedig omdat die heerlijke Biesbosch ‘om de hoek’ er vandaag de dag mooier dan ooit bij ligt. Dat is mede te danken aan de inspanningen van boswachter Jacques, die voor deze krant al sinds jaar en dag ook nog eens de veelgelezen rubriek Van Nature schrijft. Jaques, die vorige maand met pensioen ging, is en blijft voor mij het ultieme levende ‘uithangbord’ van de Biesbosch. Maar liefst veertig jaar werkte hij voor Staatsbosbeheer en van die vier decennia bracht hij 38 jaar met een niet aflatend enthousiasme door in De Biesbosch. Niet voor niets schrijft Staatsbosbeheer over hem:  ‘Met volle overgave, veelal in combinatie van een inhoudelijke boodschap met een ondeugende glimlach en een grap, kon hij altijd het verhaal bij het publiek overbrengen… van burgemeester tot visser en van collega tot Chinese delegatie, Jacques stond er en bracht zijn verhaal.’
Het is alweer dertig jaar geleden dat de eerste aflevering van Jacques rubriek Van Nature in deze krant verscheen en ik heb begrepen dat hij er voorlopig ook mee doorgaat. Daar ben ik blij mee, want zijn enthousiaste artikelen over ‘onze’ Biesbosch zou ik voor geen goud willen missen. Overigens ben ik het van harte eens met de wens van de nu gepensioneerde boswachter om al te snelle en lawaaiige bootjes (en vooral ook waterscooters) uit de smalle kreken te gaan weren, maar op dat verhaal kom ik later wel weer een keer terug.
Het filmpje over Jacques is onder de titel ‘Boswachter zonder uniform’ te vinden op internet. Een aanrader in deze blijf-thuis-tijden, wat mij betreft.