Het zijn van die ideeën die zo om de zoveel jaar zomaar ineens weer komen bovendrijven. Waarover ik het heb? Over het scheppen van de mogelijkheid tot wonen niet alleen ‘boven’, maar ook ‘in’ panden die op dit moment nog louter als winkelpanden (mogen) fungeren. Dat vind ik, althans op dit moment in de tijd, eigenlijk best wel een aardig gedachte. Waarom? Omdat ik het, als ik door mijn stad wandel, nu eenmaal leuker vind om langs ‘gevulde’ woonhuizen te lopen dan langs al véél te lang leegstaande en diengevolg soms zelf verkrottende winkelpanden. En ja, ik weet het wel… in een ideale (corona- en crisisvrije) wereld tippelen we met z’n allen het liefst massaal op een zonnige zaterdagmiddag over een ‘leegstandsvrije’ Voorstraat met een enorme verscheidenheid aan karaktervolle winkeltjes, maar eerlijk is eerlijk, die tijd is (niet alleen in Dordrecht) toch écht wel voorbij en komt volgens mij ook ook niet zomaar ineens weer terug. En nu kan ik wel een uiteenzetting geven over hoe dat toch allemaal zover heeft kunnen komen, maar da’s oud nieuws… ik bedoel, het internetshoppen heeft een vlucht genomen, het vastgoed in winkelgebieden is, voor kleine en middelgrote starters dermate duur (in huur) geworden dat je louter met enorme omzetten het hoofd nog boven water kunt houden en de meeste vastgoedbeheerders zijn zo flexibel als een looien deur. Ik bedoel, je kúnt ze wel verzoeken om hun huurprijzen omlaag te gooien, maar da’s hetzelfde als aan je konijn vragen of hij het in het konijnenhok een beetje rustig aan wil doen met de dameskonijnen. Het gemeentebestuur wil het woningzoekenden (en dat zijn er héél veel vandaag de dag) wat makkelijker maken om in een winkelgebied te gaan wonen en vastgoedeigenaren de mogelijkheid bieden om sommige winkelruimtes in de binnenstad óók als woonruimte aan te kunnen bieden. Dat idee is het proberen waard, want zó ontstaat er wellicht iets van beweging in een binnenstad die anders wellicht gedoemd is om in een definitieve coma te raken.