Afgelopen maandag was ik jarig en we vierden dat – in coronakleine kring – al op 5 december, onder het motto ‘Sinterkees.’ Het was een hartverwarmende avond die we aanvingen met een heerlijke rijsttafel van dat nieuwe restaurant Klein-Afrika en afsloten rond een behaaglijke vuurkorf in de tuin. En oh ja, de meeste kadootjes die ik ontving waren vloeibaar en afkomstig van de firma Rutte, maar ach, je moet nu eenmaal warm blijven als je op een late decemberavond in je eigen achtertuintje marshmallows gaat zitten roosteren toch?
En ik weet het… ik heb inmiddels al twee keer reclame gemaakt voor lokale ondernemers en dat doe ik bewust, want juist die moeten we, in deze moeilijke maanden gewoon lekker steunen met z’n allen. Ik ga trouwens nóg een keer reclame maken, want eh… mocht u nou nog een mooi cadeau voor onder de Kerstboom zoeken dan heb ik een tip voor u, namelijk een boek (een van de cadeautjes die avond) met de prachtige titel ‘Stemmen uit mijn straat’, geschreven door de immer vriendelijke en vakkundige Dordtse journalist Frits Baarda. Frits besloot, al bij de eerste coronagolf dit jaar, zijn buren in de Hoge Nieuwstraat te interviewen en dat leverde niet alleen prachtige ‘vertellingen’ op, maar uiteindelijk ook en vooral een hartverwarmend document van Dordrecht in coronatijd. Na het lezen van dit prachtboek, dacht ik eigenlijk: zoiets zou in méér straten moeten gebeuren… dat bewoners samen een boek maken. Frits ‘ontmoette’ immers zijn buren en al die buren leerden elkaar, dankzij het boek én het maakproces ervan, ook beter kennen. Hierdoor is  ‘de straat van Frits’ een straat geworden waar de bewoners zich nu méér thuis voelen dan ooit tevoren, simpelweg omdat ze nu een kijkje in elkaars ‘ziel’ hebben kunnen nemen.
Het boek is te koop bij de betere boekhandel en daar hebben we er (nu ga ik wéér reclame maken) gelukkig veel van in Dordt.