Ik hoop dat ik u, in mijn column van eergisteren, niet voor niets op pad heb gestuurd. Het zogeheten ‘dwaallichtspoor’, waar ik zo enthousiast over schreef blijkt kennelijk tijdelijk deels (de videoprojectie bij het Stadhuis) verwijderd te zijn in verband met de opnames van het programma Scrooge Live, dat komende zondag op NPO1 te zien is. Vanaf dinsdag is het kleurrijke spektakel weer opnieuw volledig opgetuigd, zo is mij verzekerd. Mijn excuses dus als ik u uitgerekend op de verkeerde avond naar de binnenstad ‘gelokt’ heb.
Nu ik tóch al een deel van deze column heb aangewend voor rectificaties en aanvullingen, ga ik daar maar even mee door. Vorige week hield ik, exact tien jaar na mijn eerste column over dit onderwerp, weer eens een pleidooi voor een standbeeld van de schrijver Kees Buddingh’ in Dordrecht. Daar is veel en vooral instemmend op gereageerd en mijn hernieuwde oproep deed Buddingh’- biograaf Wim Huijser besluiten om, samen met het Buddingh’genootschap, een petitie op te starten. Nee, niet met als doel om de gemeente voor de kosten op te laten draaien, maar vooral om te inventariseren of er in de stad draagvlak voor een dergelijk eerbetoon is. Het initiatief is niet onopgemerkt gebleven want al tientallen mensen hebben de petitie ondertekend en ook Buddingh’- adept Nico Dijkshoorn, die u wellicht nog kent als de huisdichter van het programma DWDD, juicht het plan (in een column voor de Vlaamse krant Het Nieuwsblad) van harte toe. Wilt u de petitie ondertekenen ga dan naar standbeeldcbuddingh.petities.nl.
Tot slot nog even dit. Gisteren eindigde ik mijn column (over corona) met de woorden: we kunnen ooit weer dansen door dat nu even niet te doen. Daar ontving ik veel warme reacties op, maar ook een aantal niet mis te verstane verwensingen en zelfs een dreigement. En dus, beste Johna351X, zal ik je advies ter harte nemen en voortaan extra goed opletten bij het oversteken. Of is je boze bui inmiddels weer over?