Aan het einde van een jaar mag ik altijd graag een beetje terugblikken op de bijna 300 mini-episteltjes die ik u in 2020 mocht voorleggen. Nee, dat doe ik niet uit ijdelheid, maar gewoon om eens te kijken waar we ons in Dordt, nét voordat dat virus toesloeg, zo allemaal mee bezig hielden. Nou… met de afhandeling van de jaarlijkse vuurwerkschade bijvoorbeeld, want we mochten met z’n allen weer vele duizenden eurootjes aan belastinggeld aftikken, wegens allerhande brandjes, kapotte prullenbakken en andere ‘opgeblazen’ voorwerpen in de publieke ruimte. Benieuwd trouwens hoe groot dit jaar het schadebedrag zal zijn. Het zou immers een vuurwerkvrije jaarwisseling moeten worden, maar het geknal dat nu alweer weken vanuit de buitenwijken in de nachtelijke uurtjes mijn slaapkamer bereikt voorspelt niet veel goeds. Vorig jaar rond deze tijd jengelden we ons met z’n allen verder suf over het kleurtje van Piet, maar dáár hadden we dit jaar, heel begrijpelijk trouwens, weinig tijd voor en volgens mij ook helemaal geen zin meer in. Dat hele Sinterklaasfeest is trouwens sowieso een beetje aan me voorbij gegaan dit jaar.
En oh ja… dat malle duo Thierry en Theo – toen nog ‘hot and happening’ – kwam in februari even naar Dordt om ons op dit electoraal zo interessante eiland (veel FVD-stemmers hier) eens even haarfijn uit te leggen hoe zij Nederland voor eens en altijd weer op het juiste spoor zouden gaan zetten. Nee, dá’s lekker gelukt.
Er kan in een jaar veel gebeuren, zo realiseer ik me ineens; de kinderen van mijn kinderen (die moeten trouwens nog geboren worden) zullen waarschijnlijk nooit vuurwerk afsteken, op school krijgen ze te horen dat Piet ooit zwart was en in Dordt (je verzint het niet) zelfs nog even grijs. Over die louche advocaat en die narcistische corpsbal vinden ze op internet hooguit nog een grappig filmpje van Lucky TV. ,,Zaten die mensen écht in de Tweede Kamer opa?’’