Ik heb een volle dag de tijd gehad om er over na te denken en kom tot de conclusie dat ik Scrooge Live eigenlijk wel geslaagd vind. Voor een eerste keer en dan óók nog eens gemaakt onder eh… on-alledaagse omstandigheden, was het gewoon best een aardig programma en het format biedt zeker mogelijkheden voor de toekomst. Toch weet ik niet of ik deze ‘Max-Scrooge’ ook helemaal zou hebben uitgekeken als ‘ie niet rechtstreeks vanuit Dordt zou zijn uitgezonden, want inhoudelijk heb ik er wel het een en ander op aan te merken: zo had het programma, naar mijn smaak, een iets te hoog schuifdeuren-gehalte en was het bij lange na niet zo indrukwekkend als de Dordtse editie van The Passion in 2019. Nu is die vergelijking natuurlijk niet helemaal eerlijk, want The Passion was stukken groter van opzet en ook is het verhaal van de laatste dagen van Jezus zóveel dramatischer dan de ‘slinger’ die in Scrooge Live werd gegeven aan het welbekende Dickens-verhaal. De makers (het idee is van Veldhuis & Kemper en de productie was in handen van hetzelfde productiehuis dat The Passion maakte) hadden duidelijk gekozen voor een wat humorvolle invulling, afgewisseld met het bloedserieuze verhaal van kinderarmoede in ons land. Die opzet deed duizenden kijkers besluiten om donateur te worden van het Nationaal Fonds Kinderhulp, dus alleen al om die reden kun je spreken van een geslaagde eerste editie van wat vermoedelijk wel eens een ‘traditional’ zou kunnen gaan worden in televisieland Nederland. Als Dordtenaar was ik vooral trots dat onze stad weer eens bewees uitermate televisiegeniek te zijn, al had ik wél graag wat meer mooie Dordtse plekjes voorbij zien komen. Ik ben er van overtuigd dat het programma in post-coronatijden zowel letterlijk (qua omvang dus) als inhoudelijk nog gaat groeien. Het zou prachtig zijn als Dordt tegen die tijd nog een keer ‘in de herkansing’ zou mogen.
Kees Thies 
Maar natuurlijk was het weer een (niet vooraf bekendgemaakte) bedelactie. Afgezien van de geforceerde modernismen in de uitvoering, blijkbaar bedoeld om het naar het heden te tillen, was het ook nogal knullig aan elkaar gebreid en deed het oorspronkelijke Dickens verhaal geen recht. Had er dan een geheel moderne versie van gemaakt dus ook zonder de 19e-eeuwse kleding. Daarnaast heb ik zo onderhand wel genoeg van het werven van donateurs of leden voor het een en het ander. Als ik alles waarvoor een bijdrage gevraagd wordt van “slechts” € 3, per maand zou honoreren ben ik bijna de helft van de inkomsten kwijt zoveel fondsen komen er op tv voorbij. Gevolg zou zijn dat ik dan zelf de rekeningen niet meer kan voldoen.
De nadruk van dit programma lag duidelijk op het winnen van donoren. Dat dit duidelijk gelukt is mag fraai genoemd worden, echter het past niet bij mijn verwachtingen over het verhaal. Pijnlijk vind ik zelfs de humor die schuurt met de armoede die eigenlijk de rode draad had moeten zijn. Ik geef toe dat ik niet tot het einde gekeken heb, ook al omdat de gezongen partijen vaak wat vals klonken of te schel.