In een van mijn voorgaande columns legde ik u de vraag voor hoe ‘we’ van het, in potentie gezelligste pleintje van Dordt, weer een veilige en prettige plek voor álle Dordtenaren kunnen maken. Opeenvolgende gemeentebesturen hebben het Vrieseplein in de loop der jaren laten ‘verslonzen’ tot wat het nu is, namelijk een openluchtcafé annex handelsplaats voor dronken droppies, dopedealers, drugsverslaafden en schreeuwlelijken. Toegegeven, het plein heeft enkele jaren geleden een aardige facelift gehad, maar met louter het in een andere volgorde leggen van straatstenen kom je er niet natuurlijk.
Ik ontving tientallen reacties op mijn oproep tot ‘reanimatie’ van het Vrieseplein en het gros daarvan begon met de wens tot strengere en intensievere handhaving van het aldaar tóch al geldende drank- en samenscholingsverbod. Daar sluit ik me vanzelfsprekend geheel en al bij aan, al was ik natuurlijk vooral nieuwsgierig naar de meer creatieve oplossingen. Die zaten er ook zeker tussen en daarom nu even wat ideetjes in vogelvlucht: zet er permanente marktkraampjes neer met kaas en bloemen, posteer er een filiaal van het Vogelnest (een soort koffiehuisje naar het model Vogelplein), plaats er een krantenkiosk, haal de bankjes weg om de ‘drankhangers’ te ontmoedigen (had ik niet verwacht), laat het fietspad diagonaal over het plein lopen (mwoah… dan is het geen plein meer), sluit het naastgelegen parkeerterrein (nu een soort partycentrum voor malloten) af met hekken, zet nou eens écht vaart achter de bouw van appartementen aan de al lang geleden afgebroken gevelwand van de Cornelis de Wittstraat (‘Dat beloofde hotel komt er tóch niet’), maak van het pleintje een plantsoen, al dan niet met fontein, maar zónder bankjes én – persoonlijk vind ik dat de leukste – ‘richt het plein in als een kinderspeelplaats, met schommels en een wip’ zodat er op den duur vooral vaders en moeders op de bankjes zitten in plaats van dronken droppies.
De (veelal murw geslagen) omwonenden hebben hun best gedaan. Volgens mij is nu de gemeente aan zet.