Stadspolders en parkeren, dat ligt eh… moeilijk  Ik schreef er vorige week een column over waarin ik zelf niet veel verder kwam dan louter het signaleren van dit probleem. Even resumerend: in Stadspolders is er momenteel meer blik dan ruimte als gevolg van een simpele optelsom aan omstandigheden. De wijk is destijds niet echt ‘autominded’ (á la Sterrenburg 1 en 2) maar eerder vanuit de ‘fietsgedachte’ opgezet, er bevinden zich hier vandaag de dag veel gezinnen met volwassen inwonende kinderen die soms over drie óf vier auto’s per huishouden beschikken, er staan veel bedrijfsbusjes (want het aantal kleine zelfstandigen nam flink toe) en dan zijn er natuurlijk óók nog de auto’s van wijkbewoners die tóch al noodgedwongen ‘aan de straat’ parkeerden, simpelweg omdat ze niet over een huis met eigen oprit of garage beschikken. Is dat probleem oplosbaar? Ik had, zoals ik al aangaf, nou ook niet direct een panklaar ‘antwoord’ voor handen en dus riep ik úw hulp in. Dat leverde veel reacties op. Ik noem er een paar in vogelvlucht, wat overigens niet betekent dat ik het met alle aangedragen ‘oplossingen’ per se eens ben, dus eh… don’t shoot the messenger.
In veel reacties wordt gepleit voor een verbod op bedrijfsbusjes in de wijk. ‘Daar moet een apart parkeerterrein voor worden aangelegd’, aldus diverse lezers. Overigens wordt sowieso in veel reacties aangegeven dat er op specifieke plekken in Stadspolders parkeergarages moeten worden gebouwd. ,,En ja, da’s voor sommigen misschien wat verder lopen, maar het aloude ‘autootje-voor-de-deur-principe’ is inmiddels wel achterhaald toch?’’, zo lees ik in een van de tientallen mailtjes die ik, naar aanleiding van mijn oproep, ontving. Iemand opperde dat het wellicht een aardig idee zou zijn om een bedrijfje met deelscooters in de wijk op te zetten en ook het idee (van een bewoonster) om ‘op de ring’ een trammetje te laten rijden sprak me wel aan. Gaat niet gebeuren natuurlijk, maar wél leuk om over te fantaseren.